معنی دیرنشین
لغت نامه دهخدا
دیرنشین. [دَ ن ِ] (نف مرکب) ساکن دیر. دیرانی.
فارسی به انگلیسی
Monk
حل جدول
راهب
راهب، رهبان، عابد، پارسا، زاهد
زن دیرنشین
راهبه
پارسای دیرنشین
راهب
عابد و دیرنشین
رهبان
راهبه
زن دیرنشین
راهب
دیرنشین، ترسنده، پارسا
انگلیسی به فارسی
دیرنشین
واژه پیشنهادی
پارسا-رهبان-دیرنشین-
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
معادل ابجد
624