بنای تاریخی زیگورات چغازنبیل و عجایب معماری سازه آن

بنای تاریخی زیگورات چغازنبیل یکی از قدیمی ترین بناهای باستانی کشورمان است که معماری عجیبی دارد ، در این مطلب از بلاگ جدول یاب به موضوع بنای تاریخی زیگورات چغازنبیل و عجایب معماری سازه آن خواهیم پرداخت! با ما همراه باشید.

در تمدن های باستانی آسیای غربی برای پرستش خدایان خود معابدی را بنا می کردند، که به با ارزشترین آن‌ها زیگورات می‌گفتند. زیگورات به معنای بالا رفتن به سمت آسمان ها است. این سازه ها را بر روی بلندی ها می ساختند و در احداث آن از بهترین مصالح بهره می گرفتند.

زیگورات ها به شکل هرم و از جنس خشت  ساخته می شدند. بزرگترین و سالم ترین زیگورات باقی مانده در جهان زیگورات دوراونتاش است، که با نام چغازنبیل شناخته می شود.

زیگورات چغازنبیل

این بنای تاریخی در حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد ساخته شده و در جنوب غرب ایران در شهرستان  شوش واقع در استان خوزستان پابرجاست.
زیگورات چغازنبیل نمونه اعلای هنر و معماری دوران ایلامی باقدمتی بیش از ۳ هزار سال می باشد، که در زمره آثار به ثبت رسیده ایران در یونسکو است.
این سازه در زمان شاه ایلامی اونتاش ناپیریشا به عنوان مکانی برای پرستش اینشوشیناک نگهبان شهر شوش ساخته شده بود. چغازنبیل به‌عنوان نخستین بنای مذهبی ایران در جامعه جهانی دارای جایگاه و ارزش والایی است.

کشف منطقه 

نخستین بار در سال ۱۹۳۶ براون کارشناس شرکت نفت ایران و انگلیس موفق به کشف ساز شد و سپس در بین سالهای ۱۹۵۳_ ۱۹۶۳ رومن گیرشمن فرانسوی در زمان محمدرضا شاه به حفاری منطقه پرداخت و سازه ای را که قرن ها زیر خاک پنهان شده بود، نمایان ساخت.
عبادتگاه چغازنبیل از سه حصار تو در توی آجری تشکیل شده است:

• قسمت نخست: معبد اصلی که به آن زیگورات می‌گویند
• قسمت دوم: کاخ ها و معابد کوچک
• قسمت سوم: شامل آرامگاه های زیرزمینی سلطنتی، کاخ‌های سلطنتی و تصفیه خانه آب است.

معابد دیگری هم برای پرستش الهه ها و خدایان ایلامی در چغازنبیل قرار گرفته اند، مانند محل‌هایی برای عبادت خدای آتش، خدای هوا، الهه روزی بخش و… زیگورات در اصل ۵ طبقه بوده است اما در اثر فرسایش حاصل از عوامل طبیعی اکنون تنها دو طبقه از آن باقی مانده است. البته بر خلاف سایر زیگورات ها که در آن ها طبقات روی هم بنا می شدند، طبقات چغازنبیل به موازات یکدیگر و از سطح زمین احداث شده است.

موارد اعجاب در معماری سازه

– چغازنبیل دارای طبقات جداگانه بوده که راه‌های دسترسی متفاوت داشتند. معماری سازه حاکی از ساخت یک سیستم مدرن آب رسانی و تصفیه آب جهت مصرف پرسش کنندگان خدایان است.
– وجود آفتاب سنج جهت رصد و تعیین تقویم برای مشخص کردن اعتدال بهاری و پاییزی و انقلابات تابستانی و زمستانی
– وجود طراحی یکسان روی حدود پنج هزار خشت این سازه گواه وجود صنعتی مانند صنعت چاپ امروزی است.
– کشف حیوانی به شکل گاو نر از جنس سفال لعاب دار.
– کلون ها و لولاهای در و پاشنه های سنگی.
– مهره هایی از جنس خمیر شیشه.
– انگشتر مفرغی با روکش طلای قلم زنی شده.

سخن آخر

زیگورات چغازنبیل به عنوان یکی از مهم ترین آثار باستانی ایران در سال ۱۳۵۸ در یونسکو به ثبت جهانی رسید.
متاسفانه در سال های اخیر بدون مجوز میراث فرهنگی در جوار این بنا اقدام به ساخت کارخانه کردند و همچنین لرزه‌های زمین‌ ناشی از حفاری های نفتی ،سازه را در معرض انهدام قرار داده است.
به امید آنکه قدر میراث گهربار پیشینیانمان را بیشتر بدانیم.

بیشتر بخوانید :

چه کسی توانست از فروپاشی بنای تخت جمشید جلوگیری کند؟