جشن نوروز رودها در چه روزی از ماه اسفند برگزار می شود ؟
جشن نوروز رودها از جشن هایی است که در اسفند ماه برگزار می شود و مردم با نیت پاک این مراسم را برگزار می کنند .
جشن نوروز رودها، جشن توجه ایرانیان به طبیعت و قدردانی آنها از رودها به دلیل جاری بودن است. بیرونی می‌نویسد: «روز ۱۹ سپندارمٍث را به نام «انهار و میاه جاری» جشن می‌گرفتند و آن موقعی بود که آب در رودخانه‌ها جاری می‌شد و گلها شکوفه می‌کردند و فضا عطر افشان می‌شد. در این روز مردم به دشت و صحرا و جاهایی که جویهای روان و چشمه سارها بوده می‌رفتند و طیّ مراسم وتشریفاتی گلاب و عطر در آب می‌ریختند.» مکمونی نیز نوشته: «نوزدهم این روز را فروردین خوانند و این روز را نوروز خوانند و انهار و میاه جاری سازند و ماء‌ورد و طیبها در آن ریزند» و با توجه به اینکه اسفندارمذ آخرین ماهی است که مکمونی پیش از این نقل قول درباره‌اش سخن گفته است،می‌بایست منظور او نوزدهم اسفندماه باشد. 
نوروز رودها جشنی بوده در روز فروردین از ماه اسفند یعنی نوزدهمین روز از ماه اسفند مردمان در این روز به دشت و دمن به ویژه کنار رود ها و چشمه ها رفته و طی مراسمی عطر و گلاب در آب ها می افشاندند.بیرونی در رابطه با نوروز رودها می‌نویسد: «روز ۱۹ سپندارمٍث را به نام «انهار و میاه جاری» جشن می‌گرفتند و آن موقعی بود که آب در رودخانه‌ها جاری می‌شد و گلها شکوفه می‌کردند و فضا عطر افشان می‌شد. در این روز مردم به دشت و صحرا و جاهایی که جویهای روان و چشمه سارها بوده می‌رفتند و طیّ مراسم وتشریفاتی گلاب و عطر در آب می‌ریختند.»
مکمونی نیز نوشته: «نوزدهم این روز را فروردین خوانند و این روز را نوروز خوانند و انهار و میاه جاری سازند و ماء‌ورد و طیبها در آن ریزند» و با توجه به اینکه اسفندارمذ آخرین ماهی است که مکمونی پیش از این نقل قول درباره‌اش سخن گفته است،می‌بایست منظور او نوزدهم اسفندماه باشد. گردیزی نیز درباره‌ی نوروز بزرگ می‌نویسد: «و اندرین روز،جایها را آب زنند که این روز نام فرشته‌ای است که بر آب موکل است»
بیرونی در رابطه با نوروز رودها می‌نویسد:
«روز ۱۹سپندارمٍث را به نام «انهار و میاه جاری» جشن می‌گرفتند و آن موقعی بود که آب در رودخانه‌ها جاری می‌شد و گلها شکوفه می‌کردند و فضا عطر افشان می‌شد. در این روز مردم به دشت و صحرا و جاهایی که جویهای روان و چشمه سارها بوده می‌رفتند و طیّ مراسم وتشریفاتی گلاب و عطر در آب می‌ریختند.»
امروزه اما دگرگونی عجیبی رخ داده و نسل امروز متفاوت با گذشتگان خود رفتار می کنند و ارزشی برای طبیعت قائل نیستند و برای نابودی آن تلاش بسیار می کنند! به هر کجا که می رویم از رودها گرفته تا دشت و کوه و دریا و جنگل و بیابان و … می بینیم که همه جا را آلوده کرده اند و طبیعت زیبا را زشت و نابود کرده اند. گذشتگان گل به رودها هدیه می کردند و مواد خوشبو در آب می ریختند و امروزه مردم بطری آب و نوشابه و کیسه آشغال به جای گل و کارخانه ها مواد سمی به جای مواد خوشبو به رودخانه ها هدیه می کنند! ما از گذشتگان بابت رفتارهای شایسته شان به نیکی یاد می کنیم ولی نسل فردا از ما چگونه یاد خواهند کرد؟!
