روز عرفه روز بارش چشم های خاکیان

مهتاب دهقانی

روز نهم ماه ذی‌الحجه، روز عرفه است مرحوم «علاّمه مجلسی» در این زمینه می‌گوید: روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامی است و کسی که بتواند این روز را در «عرفات» باشد، توفیق بزرگی دارد. این روز اعمال و دعاهای فراوانی دارد و بهترین عمل در این روز، دعاست.

آنان که در لباس سفید احرام، با قلبی مملو از عشق خداوند، دعای عرفه امام حسین(ع) را در سرزمین عرفات زمزمه می‌کنند، از این زلال معرفت ناب، بیش از دیگران سیراب می‌شوند. در روز عرفه، دعا برای مومنان و دوستان بسیار سفارش شده است؛ چه آنان که زنده‌اند و چه کسانی که از دنیا رفته‌اند. یکی  از فرصت های موجود در این روز که شاید مهمترین فرصت باشد، فرصت توبه است؛ فرصتی که به جرأت می توان گفت در هیچ روزی مثل این روز تکرار نخواهد شد. توبه مهمترین چیزی است که بنده به آن احتیاج دارد. در این روز خداوند توبه بسیاری را قبول فرموده و از گناهان بندگان در می گذرد. کافی است که عزم بر ترک گناه کرده و به حقیقت از کرده های خود پشیمان باشیم، آنگاه خود را غرق در رحمت خداوند خواهیم دید. روز عرفه، روزی است که خداوند توبه حضرت داوود و آدم (علیهما السلام) را قبول فرمود.

 آنچه از روایات و دعاهاى اهل‌بیت(ع) در این روز به دست مى‌آید نشانگر آن است که پروردگار هستى این روز را براى مناجات خود انتخاب کرده و نعمت‌هاى مادى و معنوى خود را در یوم‌ ا… عرفه بر بندگانش ارزانى داشته است.

در روز عرفه اولین حرکت حاجیان در سرزمین وحى بعد از احرام با توقف در صحراى عرفات آغاز مى‌شود. آنان وظیفه دارند که از اذان ظهر روز نهم ماه ذى‌الحجه تا وقت نماز مغرب در آن بیابان توقف کرده و به ذکر و دعا و تفکر و نیایش بپردازند.

عرفات، سرزمین شناخت و نخستین سرزمین هبوط و صعود دوباره انسان است؛ سرزمین آدم و ابراهیم علیهماالسلام و حضرت محمّد صلی‌ا… ‌علیه‌و‌آله، سرزمین تجلّی کامل جبرئیل بر پیغمبر؛ سرزمین برّ و برهوت، بی‌هیچ نشانه و ساختمانی. در اینجا انسان است و آسمان و زمین. عصر درخشنده بازگشت و توبه و انابه. در اینجا آدمی در هاله‌ای از عظمت و سکوت، الهام و معنویّت، اندیشه و تأمّل، راز و نیاز و مناجات، و دعا و عبادت محو می‌شود.

روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد. التماس دعا در لحظات قشنگ خلوتتان.