ریشه ضرب المثل شاهنامه آخرش خوش است و کاربرد آن در قالب انشا

از ضرب المثل های معروف ایرانی می توان به شاهنامه آخرش خوش است اشاره کرد که در این مطلب ریشه ضرب المثل شاهنامه آخرش خوش است را در قالب انشا نویسی خواهیم نوشت.

انشا در مورد ضرب المثل شاهنامه آخرش خوشه

ضرب المثل «شاهنامه آخرش خوشه» به ما یادآوری می کند که درباره ی نتیجه ی کارها زود قضاوت نکنیم چون ممکن است نتیجه با آن بدی و یا خوبی که در فکر ما بود خیلی متفاوت باشد.

البته در بسیاری از موارد هم، خوب و بد بودن نتیجه به دیدگاه ما بستگی دارد، مثل پایان شاهنامه که از نظر بعضی ها خوب و از نظر برخی دیگر بد است.

زمانی که شروع به خواندن شاهنامه می کنیم غرق در داستان های شگفت انگیز این کتاب می شویم و با تک تک شخصیت های این کتاب زندگی می کنیم اما با به پایان رسیدن آن می بینیم که ایرانیان از اعراب شکست می خورند.

این پایان و شکست از نظر بعضی ها خوب است و آن ها دلیلی که برای خوب بودن انتهای شاهنامه دارند آشنا شدن با دین اسلام است و از نظر بعضی ها هم بد است و دلیل آن ها برای این بد بودن شکست از اعراب است.

تعبیر دیگری که از خوش بودن پایان شاهنامه می توان به آن اشاره کرد حفظ زبان فارسی است زیرا با حمله ی اعراب به کشورهای دیگر و گسترش اسلام زبان و فرهنگ بیشتر کشورها دچار تغییرات زیادی شد و حتی در بیشتر این کشورها زبان عربی جایگزین زبان اصلی آن ها شد.

در ایران هم این اتفاق بسیار تاثیر گذار بود و بیشتر کتاب ها به زبان عربی نوشته می شد اما در آن زمان شخصی به نام فردوسی که عاشق زبان و فرهنگ فارسی بود تصمیم گرفت تا این زبان را احیا کند و ۳۰ سال از عمر خود را صرف کرد و شاهنامه را از کنار هم چیدن حماسه ها، افسانه ها و داستان های شگفت انگیز پدید آورد.

بدین ترتیب می توان گفت تلاش های این شاعر بزرگ تاثیر زیادی در ماندگاری زبان و فرهنگی داشت که امروزه ما با آن آشنا هستیم پس می توان گفت که انتهای شاهنامه خوش است.

ریشه ضرب المثل شاهنامه آخرش خوش است :

در گذشته هر کس شاهنامه می خواند، وقتی به ستایش محمود غزنوی می رسید به گمان خود همت سلطان را در تنظیم شاهنامه تحسین می کرد اما افراد آگاه به او می گفتند: تا وقتی که به پایان شاهنامه نرسیدی، نسبت به رفتار محمود غزنوی قضاوت نکن زیرا که «شاهنامه آخرش خوش است.» یعنی در آخر شاهنامه است که حق ناشناسی محمود به خواننده تفهیم می شود. این جمله بعد ها به ضرب المثل تبدیل شد و عاقلان به هر کس که دست به کار نابخردانه ای بزند و اصرار بر ادامه آن داشته باشد می گویند: «شاهنامه آخرش خوش است.»

بیشتر بخوانید :

انشانویسی درباره صرفه جویی آب و مصرف بهینه آن