نام سازهای زهی در موسیقی ایران در حل جدول
سازهای زهی یا زه صداها آن ردهای از سازها هستند که در آن ها صدا از لرزش زه یا تار یا سیم به وجود می آید. معمولاً با زخمه زدن یا ضربه زدن یا کشیدن آرشه بر روی این زهها صدای دلخواه از ساز در می آید. سازهای زهی را به صورتهای مختلف بخش بندی نموده اند. زه صداها به دو دسته ی زخمه ای و مرکب بخش می شوند: زه صداهای زخمه ای دسته ای از زه صداها هستند که در آن ها با زخمه زدن با انگشت یا مضراب بر عامل لرزنده،صدا تولید می شود. و زه صداهای مرکب خانواده ای از زه صداها است با محملی برای زه ها و تشدید کننده ای که جزء جدایی ناپذیر ساز است.
در قدیم به آلات موسیقی سیمی و زهی ذوات الاوتار می گفته اند. ذوات الاوتار دو نوع بوده یکی آن که مثل چنگ و قانون و سنتور برای هر صدایی یکی سیم روی ساز بسته میشده و در روی آن رشتهها انگشت نمی گذارده اند. نوع دوم آن هایی است که روی رشتهها که هر یک را وتر می نامیدند، انگشت های دست چپ تکیه میکرده، مانند عود، رباب، تنبور. به اصطلاح دیگر آن هایی که نغمه ی آن ها از مطلقات حاصل شود و نوع دیگر آن هایی که نعمهٔ به مطلق و گرفت ایجاد گردد.
سازهای زهی زخمه ای موسیقی ایرانی
- بربط
- تار
- تار باس
- تاریا
- تنبور
- چنگ
- سه تار
- دوتار
- سلانه
- سنتور
- قانون
- عود ایرانی
- غریبانه
- دیوان
- کرشمه
- ساغر
- بم تار
- عود
- شورانگیز
- بنجو
سازهای زهی کمانه ای موسیقی ایرانی
- بمصراحی
- صراحی
- قیچک، قیژک
- کمانچه
- کمانچه آلتو
- کمانچه باس