گفتگو با دانیال عبادی: کم حاشیه هستم، ولی حاشیه را دوست دارم
دانیال عبادی، متولد ۵ شهریور ۱۳۶۱، در مشهد، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر و دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی است. در کارنامه هنری او می توان به فیلم های «یکی از ما دو نفر»، «قبرستان غیر انتفاعی»، «امشب شب مهتابه»، «کریستال»، «غیرمنتظره»، «پایان دوم»، «کالسکه»، «متل قو»، «خانه ای کنار دریا»، «آتش بس دو»، «مجرد چهل ساله»، «دو عروس» و «پدر» اشاره کرد. در این شماره با دانیال عبادی که سابقه اجرا در برنامه «هفت در نه» را دارد و این شب ها با نمایش «جیرجیرک» اولین تئاتر خودش را تجربه می کند، به مناسبت تولدش گفتگویی صمیمی داشته ایم که با هم می خوانیم.
گفتگو: عباسعلی اسکتی
*چرا از این همه فعالیت هنری سراغ بازیگری رفته اید؟
بازیگری از دغدغه های دوارن کودکی من است و اینکه چرا بازیگری را انتخاب کرده ام، برمی گردد به همان دغدغه های کودکی که من نسبت به سینما و بازیگری داشته ام. تمام تلاشم را می کنم که ان شاءا… بتوانم به آن حدی که نظرم در این ارتباط است، برسم. کارهای دیگری هم در زمینه های برنامه سازی و بخش هنری_ فرهنگی انجام می دهم که البته بازیگری سر فصل همه اینهاست.
*چه ویژگی هایی در یک نقش باعث می شود آن را قبول کنید؟
ویژگی های خیلی زیادی دخیل هستند در اینکه من بخواهم یک نقش را انتخاب کنم، اما اصلی ترین ویژگی که برای من مهم است، جذابیت و متفاوت بودن آن نقش از شخصیت اصلی خود من است. اینکه یک مقدار از من دور باشد، چون دوست دارم متفاوت ها را تجربه کنم.
*این شب ها با تئاتر «جیرجیرک» روی صحنه هستید، تئاتر کجای زندگی شما قرار دارد؟
شاید تا امروز که من کار تئاتر انجام نداده بودم، تئاتر فقط به اسم تئاتر بودنش برای من محترم بود، اما از آن روزی که تئاتر بازی می کنم و روی صحنه می روم، قطعا در دنیای من جایگاه ویژه ای پیدا کرده است، به شدت با آن ارتباط برقرار کرده ام و دوست دارم که در سال تئاترهای بیشتری بازی کنم.
*و چه شد که به اولین اجرا در تئاتر رسیدید؟
واقعیت این است که من چند بار قرار بود در تئاتر روی صحنه اجرا داشته باشم، ولی به دلایلی مثل عقب یا جلو افتادن آن تئاترها شرایطشان با من هماهنگ نمی شد و چون قراردادهای دیگری هم داشتم، مشغول آن کارها می شدم. حتی سر تمرین تئاترها می رفتم، ولی برای اجرا متاسفانه نمی شد. پیشنهادی از طرف آرش سنجابی در رابطه با این کار به من شد و قرار بود این کار را برای اجرای خارج از ایران ببریم که متاسفانه شرایط کرونا این اجازه را به ما نداد، مرزها بسته بود و به همین دلیل ما اجرای ایران را جلوتر رفتیم. من نگاه آرش سنجابی را در تئاتر و کارهای هنری دوست دارم و همین طور شخصیت این آدم برای من دوست داشتنی است، همانطور که کارهایش هم برای من جذابیت دارد و دوست داشتنی است. داریم تمام تلاشمان را انجام می دهیم که بتوانیم یک کار خوب و درجه یک را اجرا ببریم. یکی از دلایل اصلی من برای ورود به این کار، شخص خود آرش سنجابی بوده است.
*امروز چقدر تئاتر در اولویت های هنری مردم قرار دارد؟
فکر می کنم که امروز تئاتر خیلی نسبت به قبل رشد به سزایی در ایران داشته و مردم و نگاه مخاطب به تئاتر خیلی تغییر کرده است. امیدوارم این تغییر روز به روز افزایش پیدا کند.
*حضور ستاره های سینما در تئاتر را چگونه می بینید؟
ستاره های سینما می توانند در تئاتر به یک خودسازی برسند و به رونق بیشتر تئاتر کمک کنند، به این معنا که شاید یک برد دوسویه باشد، هم برای آن ستاره و هم برای تئاتر.
*تفاوت بازی در تئاتر، سینما و تلویزیون چیست و کدام را ترجیح می دهید؟
برای بازیگر باید هر سه مدیوم سینما، تئاتر و تلویزیون به یک اندازه مهم باشد و هر کدام قطعا تکنیک های مخصوص خودش را می خواهد. برای من چون از سینما آمده ام، سینما در اولویت قرار دارد، ولی این روزها دارم با تئاتر زندگی می کنم.
*مدت ها از فضای تصویر فاصله گرفته بودید، دلیل آن چه بود؟
چند وقتی درگیر کارهای شخصی و ادامه تحصیل در مقطع دکترا بودم و شاید به همین دلیل کمتر در دنیای تصویر حضور داشتم، اما حالا چهار یا پنج فیلم سینمایی در نوبت اکران دارم.
*رسیدن به دنیای تصویر و دیده شدن چه ویژگی هایی می خواهد؟
قطعا المان ها و متغیرهای مخصوص خودش را می خواهد، چه به لحاظ ظاهری و چه به لحاظ درونی. یک کاریزماتیکی لازم است که آن بازیگر یا آن شخصی که می خواهد وارد دنیای تصویر شود، باید داشته باشد. به نظر من سواد هنری و غیر هنری و همین طور حداقل های تکنیک های بازیگری از این دست است.
*چه توصیه ای برای علاقه مندان بازیگری دارید؟
به یک خودباروی و یک خودشناسی در کنار تحصیلاتشان برسند و بعد به بازیگری ورود کنند.
*مافیا چقدر در دنیای تصویر وجود دارد؟
مافیا خود ما هستیم، مافیا به نظر من معنایی ندارد. خوب بودن و درست بودن و شرایط جامعه و شرایط کار را درست سنجیدن همه این مسائل را حل می کند. البته نمی توانیم منکر اینکه مافیا در سینما یا در هر صنفی وجود دارد شویم، ولی به نظر من راهکاری وجود دارد که بتوانیم از آن عبور کنیم.
*شما بازیگر کم حاشیه ای هستید، حاشیه را دوست ندارید؟
درست است، من بازیگر کم حاشیه ای هستم، ولی حاشیه را دوست دارم، البته نه به هر قیمتی.
*خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟
قطعا امروزه تاثیر زیادی ندارد. شاید در دهه های قبل این تاثیر به سزا دیده می شد، اما امروزه بازیگر بودن بیشتر نمود پیدا کرده و به نظر من درست هم همین است.
*شما خوش چهره هستید؟
نمی دانم، این را باید از دیگران بپرسید.
*تمایل دارید در کنار کدام بازیگرها و برای کدام کارگردان بازی کنید؟
با همه کارگردان ها و بازیگرهای خوب و درجه یک کشور که تا به حال با آنها کار نکرده ام.
*نقشی بوده که شما دوست داشته باشید بازی کنید؟
بله قطعا بوده، ولی الان حضور ذهن ندارم.
*چقدر به ماندگاری فکر می کنید و امروز بازیگری داریم که ماندگار شود؟
قطعا همه بازیگرها در نهایت به این اتفاق فکر می کنند که به ماندگاری و جاودانگی برسند و من هم جدا از این گروه نیستم. قطعا بازیگرانی داشته ایم که به ماندگاری رسیده اند و تعداد آنان هم کم نیست.
*موسیقی کجای زندگی شماست؟
موسیقی بخش مهمی از زندگی من است و همیشه دوست داشته ام بتوانم سازی را بنوازم. چندین بار تلاش کرده ام، ولی متاسفانه وقت با من یاری نکرده و نتوانسته ام آن را به صورت حرفه ای ادامه بدهم.
*علاقه مندی های شما؟
ورزش، فیلم دیدن، مطالعه و با خانواده بودن.
*ازدواج برای بازیگرها نسبت به دیگران سخت تر است؟
به لحاظ عاطفی فکر نمی کنم متفاوت باشد، چون ازدواج در مقوله عاطفی انسان ها می گنجد و فکر نمی کنم ما بازیگرها در این زمینه با دیگران تفاوت داشته باشیم.
*نظر مخاطبانتان چقدر برای شما مهم است؟
قطعا نظر مردم، منتقدین و کسانی که طرفدار من هستند یا حتی منتقد من هستند، برای من مهم است.
*غیر از هنرپیشگی چه فعالیت دیگری دارید؟
من تحصیلات مدیریت بازرگانی در مقطع «پی اچ دی» دارم و یک موسسه فرهنگی_ هنری که کارهای فرهنگی هنری و برنامه سازی انجام می دهیم.
*و در زمینه مدلینگ هم فعالیت دارید؟
بله، یک موسسه مد و لباس هم دارم و در آن زمینه، هم برنامه سازی و فعالیت می کنم و هم آموزش می دهم.
*زندگی را چه رنگی می بینید و خط قرمزهای شما چیست؟
زندگی برای من به شکل زیباترین رنگ هاست و خط قرمزهای من غیبت، دروغ، زیرآب زدن و حریم خصوصی آدم ها هستند.
*فکر می کنید ده سال بعد کجا باشید؟
در میان ابرها، البته ابرهایی که امروز برای خودم روی سرم درست می کنم و روی آنها آرزوها و هدف هایم را می نویسم.
*و نود و نه سالگی تان را چگونه تصور می کنید؟
به شکل دانیال عبادی که نود و نه سال از خدا عمر گرفته است.
*از آنچه امروز هستید، راضی هستید؟
از اتفاقی که برای من تا امروز رقم خورده، راضی هستم.
