گفتگو با  لادن سلیمانی و هانیه غلامی ؛ مادر و دختر تصویر ایران

لادن سلیمانی: کارگردانی را دوست دارم

هانیه غلامی: دنیل رادکلیف را باید ببینم

لادن سلیمانی متولد بیست آبان، بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر، در اهواز است. وی ورک شاپ فیلمسازی در نیویورک فیلم آکادمی در نیویورک و ورک شاپ فیلمسازی عباس کیارستمی در ایران را گذرانده و در حال حاضر دانشجوی کارگردانی است. در کارنامه هنری لادن سلیمانی می توان به فیلم «شیرین» عباس کیارستمی، «راننده تاکسی» و سریال های تلویزیونی «از یاد رفته ها»، «ملکوت»، «گل یا پوچ»،  «هیولا»، «سایه سکوت» و… اشاره کرد.

هانیه غلامی متولد دوازده بهمن، در تهران، فارغ التحصیل رشته روانشناسی بالینی، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است. وی در فیلم های سینمایی «یکی می خواد باهات حرف بزنه»، «درخت گردو» و مجموعه های تلویزیونی «همه چیز آن جاست»، «زخم»، «خط تماس» و «هیولا» به هنرنمایی پرداخته است.

به سراغ لادن سلیمانی و هانیه غلامی رفته ایم و با مادر و دختر جوان سینمای ایران گفتگویی بهاری داشته ایم که با هم می خوانیم.

گفتگو: عباسعلی اسکتی

عکس: فائزه سلیمانیان

لادن سلیمانی: نمی خواهم با حاشیه ساختن، آرامشم را ازدست بدهم.

هانیه غلامی: دوست داشتم در فیلم سنتوری بازی کنم.

*چرا از این همه فعالیت هنری بازیگری را انتخاب کرده اید؟

لادن سلیمانی: از سن خیلی کم وقتی خانواده ام آخر هفته ها دور هم جمع می شدند و فیلم می دیدند یا سینما می رفتیم، کنجکاو بودم و بعد از سال ها که دیدم هنوز ذهنم درگیر این موضوع است، فکر کردم باید تجربه اش کنم.

هانیه غلامی: من اولین بار که رفتم جلوی دوربین، چهار سال داشتم. مادر جان کلاس سه تار می رفتند و من را همراهشان می بردند. آنجا استاد سه تار ایشان من را دید و گفت اجازه بدهید دخترتان در یک کلیپ بازی کنند و اینگونه بود که من وارد عرصه بازیگری شدم. بعد از آن فعالیت داشتم، پلیس آسمانی با خانم فرشته صدرعرفایی تا هفده سالگی که اولین کار جدی من با آقای منوچهر هادی بود.

*چه ویژگی هایی در یک نقش باعث می شود آن را بپذیرید؟

لادن سلیمانی: نقش هایی که نو باشند و من قبلا آن نقش را بازی نکرده باشم، اینکه متفاوت و جای کار داشته باشند.

هانیه غلامی: برای من هم این متفاوت بودن خیلی مهم و تاثیرگذار است. آخرین فیلمی هم که بازی کرده ام، درخت گردو به کارگردانی آقای مهدویان بود که در جشنواره فیلم فجر هم نمایش داده شد. با اینکه چند سکانس بود و کوتاه بود، اما احساس کردم تاثیرگذار است و کار کردم. نقش را دوست داشتم، هرچند که متاسفانه نقش حذف شد.

*چرا اینقدر در دنیای تصویر فعالیت شما کم است؟

لادن سلیمانی: راستش زمانی که من می خواستم کار کنم، پیشنهادی نبود و بعد هم خودم مشغول درس و زندگی شدم.

هانیه غلامی: امسال که وارد سال نود و نه شده ایم، نه سال می شود که فعالیتم را شروع کرده ام. همیشه وقتی شما با یک کار خوب شروع می کنید، توقعتان بالا می رود. مثل من که با یک کار سینمایی وارد شدم. همیشه می گویم کاش با یک نقش کوتاه تر و معمولی تر وارد می شدم که اینقدر توقعم بالا نبود. می خواهم بگویم وقتی شما با یک کار خوب شروع می کنید، دیگر کارهایی که یک مقدار سطح آنها پایین تر است را نمی توانید قبول کنید و طبیعتا بیکار می مانید.

*پشیمان نشده اید؟

هانیه غلامی: نه پشیمان نیستم، البته خیلی هم بیکار نبوده ام، درس خوانده ام، کنکور داشته ام و مدرک روانشنانسی ام را گرفته ام. کم کاری را خیلی قبول ندارم، چون کار من فقط سینما نیست.

*پس سینما اولویت شما نیست؟

هانیه غلامی: اولویت من هست، ولی آنطور نیست که اگر نباشد، بگویم بیکار هستم.

لادن سلیمانی: اولویت من سینماست و اگر هزار بار من را در مقام انتخاب قرار بدهند، باز هم سینما را انتخاب می کنم، ولی اینگونه نیست که اگر در زمینه بازی، کاری نباشد بخواهم کلا سینما را کنار بگذارم.

*شما دانشجوی فیلمسازی هستید، چقدر در این زمینه فعالیت دارید؟

لادن سلیمانی: در ایران دانشجوی سال آخر هستم و در نیویورک هم ورکشاپی را گذراندم. من شاگرد آقای کیارستمی بوده ام و اولین کاری که بعد از سال ها ساختم، برای جشنواره فیلم تورنتو بود که فیلم من با عنوان «تصویر یک درخت» فیلم برگزیده هیئت داوران شد. دو فیلمنامه آماده هم دارم که در اولین فرصت آنها را کار می کنم.

*خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟

لادن سلیمانی: نمی توانم بگویم بی تاثیر است، ولی اگر هم تاثیر داشته باشد، در برخورد و نگاه اول است و قطعا یک آدم خوش چهره اگر نتواند خوب بازی کند، نمی تواند ادامه بدهد.

هانیه غلامی: خوش چهره بودن در یکسری از کشورها مانند هند و ایران خیلی رواج دارد، ولی در آمریکا و کشورهای اروپایی اگر زیبایی را مدنظر داشته باشیم، هنرپیشه ها به نظر زیبا نمی رسند. مثل همه آدم ها بیشتر یک آدم معمولی هستند با یک چهره نرمال. به نظر من اگر سینما بر پایه درستی کار کند، تاثیرگذار نیست. چه بسا خودمان بازیگرهایی داریم که خوش چهره نیستند، ولی بازیگرهای فوق العاده ای هستند.

*شما خوش چهره هستید؟

هانیه غلامی: اگر من بخواهم از ده به خودم امتیاز بدهم، هفت می دهم.

لادن سلیمانی: من فکر می کنم معمولی هستم.

*دوست دارید در کنار کدام هنرپیشه ها و برای کدام کارگردان ها بازی کنید؟

لادن سلیمانی: دوست دارم در طول عمر حرفه ای ام در کنار خانم معتمد آریا بازی کنم و کار کردن با آقای کیمیایی به دلیل کاراکتر، شخصیت و ذهنیتی که ایشان از سینما دارند و شناختی که از چند نسل به سینما دارند، فکر می کنم اگر با ایشان کار کنم، شاید بتوانم جنبه دیگری از سینما را بشناسم.

هانیه غلامی: خیلی دوست دارم با خانم هنگامه قاضیانی همبازی شوم و کارگردان ها هم پرویز شهبازی و داریوش مهرجویی.

*نقشی بوده در میان فیلم های ایرانی که دوست داشته باشید شما آن را بازی کنید؟

هانیه غلامی: من دوست داشتم در فیلم علی سنتوری به جای گلشیفته فراهانی بازی کنم که اتفاقا اسم آن نقش هم هانیه بود.

*هر دو هنرمندهای کم حاشیه ای هستید، به حاشیه علاقه ندارید؟

لادن سلیمانی: حاشیه معمولا دلیلی برای دیده شدن است و من نمی خواهم به هر قیمتی دیده شوم. حاضر نیستم با حاشیه ساختن، آرامشم را از دست بدهم. آرامشم را به هر چیزی ترجیح می دهم و فکر می کنم اگر درست قدم بردارم، یک روزی با کارم دیده می شوم و نیازی به حاشیه نیست.

هانیه غلامی: من هم دوست دارم با کارم دیده شوم، نه با حاشیه هایی که می توانم ایجاد کنم. کسی که می خواهد حرفه ای کار کند، باید با کارش خودش را مطرح و معرفی کند.

*باندبازی چقدر در دنیای تصویر وجود دارد؟

لادن سلیمانی: باندبازی در همه جای دنیا وجود دارد و در سینمای ما هم هست، نمی خواهم وارد جزئیات شوم.

هانیه غلامی: می توانم بگویم باندبازی بیشتر در سینما وجود دارد و در تلویزیون کمتر است. در سینما از من دعوت کرده اند و رفته ام برای نقش یک دختر بیست ساله تست داده ام و قبول نشده ام، بعدا برای اکران خصوصی همان فیلم من را دعوت کرده اند! رفته ام و دیده ام خانم تهیه کننده یا یکی از اقوام ایشان با سی و پنج سال سن و گریمی که اصلا نمی شود اسم آن را گریم گذاشت، نقش دختر بیست ساله را بازی می کند، این اتفاق برای من چند بار افتاده است.

*و در تلویزیون کمتر است؟

در تلویزیون کمتر است. می روید گزینش و انتخاب می شوید. یکی از دلایلی که من از سینما وارد تلویزیون شده ام، همین بود. در سینما تعداد کمی هستند که شما را بر اساس توانایی هایتان بسنجند. برای فیلم درخت گردو رفتم از من تست گرفتند. تست من لحظه ای حسی بود که باید گریه می کردم و گریه کردم. برای بار دوم خواستند و باز هم گریه کردم و من را انتخاب کردند، ولی جاهایی هم است که صد بار گریه کنید، باز هم شما را انتخاب نمی کنند.

*دوستان صمیمی شما سینمایی هستند؟

لادن سلیمانی: معاشرت سینمایی من تقریبا صفر است. به جز یکی دو تا از خانم های این حرفه که جزو بهترین آدم های زندگی و خیلی بیشتر از دوست برای من هستند.

هانیه غلامی: من هم دوست سینمایی ندارم. همه از دوستان دانشگاه و دوران مدرسه هستند و از آدم های سینما هم خاطره حاتمی است که هر دو با او در تماس هستیم.

*چقدر اهل تئاتر هستید؟

هانیه غلامی: خیلی دوست دارم و با اینکه خیلی به من پیشنهاد شده، اما چون تئاتر خیلی وقت گیر است و ماه ها و ماه ها باید درگیر آن شوید، فقط توانسته ام دو نمایشنامه کار کنم، ولی خیلی علاقه دارم که هم کار کنم و هم اجراهای خوب را ببینم.

لادن سلیمانی: در این مدت کمتر فرصت کرده ام بروم و تئاتر ببینم، اما سعی می کنم اگر کار خوبی اجرا شود، حتما بروم و ببینم.

*در زمینه مدلینگ فعالیت نداشته اید؟

لادن سلیمانی: یکی دو مورد انجام داده ام و پیشنهاد همیشه بوده و هست. از کار برای شرکت های تبلیغاتی و لوازم آرایشی تا شال و روسری و… اما خیلی دوست ندارم در این زمینه فعالیت کنم، البته شاید باز هم انجام بدهم.

هانیه غلامی: من دوست داشتم تجربه کنم که متاسفانه تجربه کردم و حالا فقط اگر پیشنهاد خوبی باشد، شاید قبول کنم. مدلینگ کار جذابی است و کسی که کار تصویر انجام می دهد، دوست دارد در رزومه اش باشد. متاسفانه در ایران خیلی حرفه ای و عامه پسند نیست.

*ازدواج برای هنرمندها سخت تر است؟

هانیه غلامی: قطعا سخت تر است. زمانی است که من ازدواج می کنم و بعد می روم سمت سینما. ولی وقتی وارد سینما شده ام و می خواهم ازدواج کنم،  خیلی باید دقت کنم آن طرف هم چه آدمی و با چه شخصیتی است. انتخاب سخت است.

لادن سلیمانی:  کلا کسانی که در حیطه کارهای هنری فعالیت می کنند، زندگی متفاوت تری دارند. چه به لحاظ سختی کار و چه به لحاظ سبک زندگی کلی. بعضی وقت ها این تفاوت به معنای سخت تر بودن است. در کل زندگی با هنرمندان سخت تر است.

*شما لباس عروسی تان را خودتان طراحی کرده اید، طراحی چقدر برای شما جدی است؟

هانیه غلامی: دوست دارم هم لباس های پوشیده مثل مانتو و پیراهن تولید کنم و هم کفش. به ذهنم رسیده که یکسری با برندهای ایرانی همکاری داشته باشم و طرح هایی که در ذهنم دارم را به آنان ارائه بدهم. چون من کار طراحی انجام نمی دهم و بیشتر ایده پردازی می کنم. به آنها بگویم و چیزهایی که مدنظر من است را تولید کنند. به خصوص در مورد کفش خیلی جالب است که شما روی یک کفش طرحی بزنید که در ذهنتان است، مثلا من خودم هری پاتر را دوست دارم و اینکه روی کفش طرح هری پاتری بزنم!

*شما به زبان هندی هم تسلط دارید؟

هانیه غلامی: زبان انگلیسی را کامل تسلط دارم و زبان هندی را هم می توانم بگویم تا نود درصد بلد هستم. فیلم های هندی را با زیرنویس انگلیسی می بینم، ولی اگر بدون زیرنویس ببینم هم متوجه می شوم.

*بازیگران محبوبتان در سینمای هند چه کسانی هستند؟

هانیه غلامی: «شاهرخ خان» و «امیرخان»، به خصوص امیرخان که خیلی فیلم های ارزشی تری نسبت به شاهرخ و سلمان خان بازی کرده است. خانم ها هم از قدیمی ها «سری دوی» و از جدیدها از «شرادها کاپور»، «دیپیکا پادوکان»، و «کارینا کپور». اینها پیش من محبوب هستند.

*در زمینه صداپیشگی هم فعالیت داشته اید، چقدر علاقه دارید؟

هانیه غلامی: هم علاقه دارم و هم فعالیت داشته ام. وقتی اولین فیلمم را بازی کردم، بدون اینکه دنبال پارتی باشم، رفتم شرکت گلوریا اینترتیمنت و تست دادم که موقع تست دادن خودشان من را شناختند. چون آن سال فیلم من در جشنواره اکران شده بود. گفتند باید ادامه بدهید، ولی خیلی از همکارانم گفتند در ایران شاید آینده ای که مدنظر شماست، اتفاق نیفتد. می روید و وقتتان را می گذارید و به آن چیزی که می خواهید نمی رسید و سرخورده می شوید. شاید به آن دلیل ادامه ندادم، هر چند علاقه داشتم.

*در ورزش حرفه ای و رزمی هم سابقه فعالیت دارید.

هانیه غلامی: من هم از پنج سالگی شروع کرده ام و یک مقام سوم استان تهران زیر نه سال دارم. تا پانزده سالگی کار می کردم که به خاطر درس و مدرسه دیگر ادامه ندادم و از آن موقع به سمت سینما کشیده شدم.

لادن سلیمانی:  قبلا حرفه ای کار می کردم و دو مدال نقره و دو عنوان قهرمانی هم دارم.

*این ورزش چقدر با روحیه هنری شما سازگار است؟

لادن سلیمانی:  با روحیه من سازگار نیست، ولی ممکن است در شرایطی لازم باشد ازخودم یا شخص دیگری دفاع کنم و به این دلیل و البته جذابیت های این رشته آن را شروع کرده ام.

*چقدر به ماندگاری در هنر ایران فکر می کنید؟

هانیه غلامی: اول از همه اینکه ما اصلا در ایران امنیت شغلی نداریم و این مهمترین بخشی است که می تواند باعث شود شما ماندگار شوید. وقتی امنیت ندارید و مطئمن نیستید از فردا و پس فردا، بنابراین فقط زمان تعیین می کند.

لادن سلیمانی: کاش شرایطی بود که می توانستم به آن فکر کنم.

*امروز بازیگری داریم که ماندگار شود؟

هانیه غلامی: من فکر می کنم کسی مثل نوید محمدزاده با توجه به اینکه بازیگر توانایی است، ماندگار می شود و در این شکی نیست.

*نظر مخاطبانتان در دنیای مجازی چقدر برای شما اهمیت دارد؟

لادن سلیمانی: برای من مهم است، اینکه چه فکر کنند، چه برداشت کنند و چگونه قضاوت می کنند، ولی وقتی هم با نظرها وکامنت های بی ربط  مواجه می شوم، اهمیتی نمی دهم.

هانیه غلامی: اوایل برای من مهم بود، ولی الان به جایی رسیده ام که اصلا برای من فرقی نمی کند. به این خاطر بی تفاوت شده ام که مردم هر چیزی را با آن فیلتری که در ذهنشان دارند، برای خودشان ترجمه می کنند، پس چرا باید برای من اینقدر مهم باشد؟

*موسیقی کجای زندگی شماست و خواننده محبوب هم دارید؟

لادن سلیمانی: موسیقی همواره همراه من بوده است وخواننده های محبوبم؟ خواننده خاصی را دنبال نمی کنم، یعنی اگر موزیکی را دوست داشته باشم، برایم مهم نیست کدام شخص آن را خوانده، ولی بخواهم اسم ببرم، «لنا دل ری»، «راجر واترز» و بین خواننده های جدید «بیلی الیش» را می پسندم.

هانیه غلامی: موسیقی در زندگی من خیلی مهم است و حذف شدنی نیست. من همیشه چه حالم خوب باشد و چه بد، به موسیقی نیاز دارم  و خواننده هایی هم که دوست دارم خارجی هستند، مثلا «تیلور سوییفت»، «گروه لینکن پارک»، «کیتی پری» و دیگر خواننده های سبک موسیقی پاپ.

*علاقه مندی ها  و تفریحات شما مخصوصا در این روزهای کرونا؟

لادن سلیمانی: من از روی چند تا ویدئو، در خانه ورزش می کنم. چند روز هم به شکل انفرادی به پیاده روی می روم. موسیقی، فیلم و کلاس های آنلاین و درس خواندن. این روزها علاقه مندی من اینهاست، ولی در کل سفر کردن، فیلم دیدن، سینما و ورزش کردن.

هانیه غلامی: کتابی که جذاب باشد را دوست دارم بخوانم که البته جدیدا در کتاب خواندن کند شده ام، چون اینترنت آمده و سرعت انتقال اطلاعات بالا رفته و کتاب خواندن برای همه سخت شده است، ولی من هنوز ادامه می دهم، چون روش های سنتی را دوست دارم. در این مدت یک کتاب کودک نوشته ام که دنبال چاپ آن هستم و دو تا کتاب خوانده ام. خیلی فیلم نگاه کرده ام، دو تا سریال دیده ام. ورزش کردن هم قبلا حرفه ای انجام می دادم و الان در حد پیاده روی.

*یک نکته جالب از خودتان برای مخاطبان ما؟

لادن سلیمانی: این نکته جالب نیست، فقط می خواهم در این مورد توضیح بدهم، خیلی از دوستان مجازی به من می گویند که آدم خشکی هستم و صمیمی و مردمی نیستم. می خواستم همین جا از همه دنبال کننده هایم در فضای مجازی عذرخواهی کنم و بگویم اصلا اینطوری نیست و در زندگی شخصی ام، آدمی صمیمی هستم و همیشه رفتار دوستانه ای دارم. دوستان و همکارانم شاهدان خوبی هستند، ولی در فضای مجازی نمی شود اینطور بود.

هانیه غلامی: یکی از خصوصیات اخلاقی من این است که خیلی آدم پیگیری هستم و یک نکته دیگر اینکه دوست ندارم حرف های دیگران را باور کنم. مثلا اگر یک عده خیلی زیادی بگویند این آدم، آدم بدی است، من نمی توانم قبول کنم و تا خودم راجع به آن تحقیق نکنم، نمی توانم بپذیرم.

*جلوی آینه تمرین جایزه گرفتن می کنید؟

هانیه غلامی: اوایل کار خیلی دوست داشتم جایزه بگیرم، ولی الان خیلی برای من فرقی نمی کند. همین که کارم دیده شود و اصل مطلب دست بیننده بیاید، کافی است تا اینکه جایزه بگیرم و در ابعداد بزرگی دیده شوم. جایزه هم خوب است، اما لزوما دلیل نمی شود که کار شما خوب بوده باشد.

لادن سلیمانی: نه، ولی در ذهنم مثلا گاهی به خودم می گویم که اگر فیلمتان را اینگونه بسازید، دیده می شوید و در موقعیتی که دلتان می خواهد، قرار می گیرید.

*دنیا را چه رنگی می بینید و خط قرمزهای شما چیست؟

هانیه غلامی: به نظر من دنیا رنگ خاصی نیست، رنگین کمان است و خط قرمز من خانواده و مسائل شخصی من هستند. در کل خط قرمز خاصی ندارم تا جایی که به خودم و دیگران آسیب رسانده نشود.

لادن سلیمانی: به نظر من هم دنیا رنگ ثابت و خاصی ندارد و بستگی به حال و مود و روزگار دارد. خط قرمزهای من خانواده و یکسری اعتقادات شخصی ام هستند.

*چهار تا شخصیت که دوست دارید از نزدیک ببینید؟

هانیه غلامی: «دنیل رادکلیف» را که قطعا باید ببینم، «جی کی رولینگ» و کوروش کبیر را هم دوست دارم ببینم و «قلعه هاگوارتز» لوکیشن هری پاتر را هم دوست دارم ببینم.

*سه وسیله که به جزیره تنهایی خودتان می برید؟

لادن سلیمانی: یک چمدان که همه چیز در آن باشد! شوخی کردم، موبایلم را می برم، یک دفترچه دارم با یک خودکار که گاها آنجا چیزی می نویسم.

هانیه غلامی: همه وسایل هری پاتری ام را می برم، کتاب هایم و موبایلم.

*دوست داشتید کجا و با چه شغلی متولد می شدید؟

لادن سلیمانی: من همان شهری که به دنیا آمده ام، اهواز را دوست دارم و خوشحالم که آنجا به دنیا آمده ام. دوست داشتم یک فیلمساز به دنیا می آمدم.

هانیه غلامی: من هم دوست داشتم در ایران به دنیا بیایم، در حالی که شرایط برای زندگی بهتر می بود. شغل هم همین روانشناسی و بازیگری که هستم.

*چیزی که از خودتان انتظار داشتید امروز باشید، هستید؟

هانیه غلامی: من از آن چیزی که هستم راضی ام، ولی باز هم از خودم انتظارهای بیشتری دارم. می توانستم بیشتر تلاش کنم یا حداقل شرایط آن طور که می خواستم، پیش نرفته است.

لادن سلیمانی: از خیلی جهات از زندگی ام راضی هستم، ولی درکل با چیزی که از خودم توقع داشتم، فاصله دارم.

*فکر می کنید ده سال بعد کجا باشید؟

هانیه غلامی: ده سال دیگر خیلی بیشتر از الان پیشرفت کرده ام، هم در حیطه بازیگری و هم روانشناسی.

لادن سلیمانی: احتمالا مشغول فیلم سازی باشم و در این زمینه فکر می کنم بتوانم پیشرفت داشته باشم.