آیا تشعشع دکل ایرانسل سرطان زا است؟
مهرماه ۱۳۸۲، در راستای اجرای برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور و با هدف توسعه ارتباطات و مخابرات مقدمات برگزاری مزایده اپراتوری دوم تلفن همراه توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برپا شد و در ۲۷ بهمن ۱۳۸۲ کنسرسیوم ایرانسل به عنوان برنده مزایده اپراتوری دوم تلفن همراه شروع به فعالیت کرد.
ایرانسل از آن پس با بهره‌گیری از متخصصان مجرب داخلی و خارجی، توانست شبکه خود را با سرعت چشمگیری در سراسر کشور توسعه دهد و از آن زمان حضور تعداد کثیری سایت BTS و دکل ایرانسل، به تجربه روزمره شهروندان در شهرهای ایران تبدیل شده است.
افزایش چشم گیر تعداد دکل ایرانسل که با توسعه پوشش شبکه تلفن همراه و دسترسی به اینترنت پر سرعت از طرف همه اپراتورها، پررونق ترین دوران خدمات ارتباطی را در کشور رقم زده ، طبیعتاً نگرانی هایی را نیز درباره تشعشع و خطرات ممکن ناشی از این تعداد دکل ایرانسل برای سلامتی شهروندان ایجاد کرده است.
دراین باره مسئولین ایرانسل اعلام کرده‌اند که تمامی اپراتورهای تلفن همراه و از جمله ایرانسل طبق پروانه دریافتی، تشعشع منتشر شده از فرستنده‌های دکل‌های موبایل مثل دکل ایرانسل را مورد ارزیابی دوره‌ای قرار می‌دهند و بر اساس نتایج پرتوسنجی های انجام شده، می‌توان اطمینان کامل داشت که میزان تشعشع رادیویی دکل ایرانسل و دکل‌های مخابراتی دیگر اپراتورهای کشور بسیار کمتر از حد مجاز تعیین شده بوده و هیچ گونه ضرری برای سلامت افراد ندارد.
تشعشع دکل ایرانسل و امکان سرطان
به نقل از سایت انجمن سرطان آمریکا شواهد بسیار کمی برای تایید اثر دکل مخابرات که دکل ایرانسل هم از آن نوع است، در ایجاد سرطان وجود دارد. از نظر تئوری‌های علمی مرتبط با موضوع نیز، دلایل مهمی وجود دارد که سرطان‌زا بودن تشعشع دکل مخابرات را رد می‌کند.
دلیل اول این است که میزان انرژی طیف امواج رادیویی که RF نامیده می شود و امواجی که از دکل مخابرات مانند دکل ایرانسل، دکل همراه اول و دکل رایتل ساطع می گردند و از این دسته محسوب می شوند، ناچیز است، به خصوص وقتی انرژی امواج RF را با انرژی تابش‌های یونیزان مانند اشعه گاما، اشعه ایکس و نور ماوراء بنفش (UV) که قطعاً مشخص شده است که در افزایش خطر ابتلا به سرطان موثر هستند، مقایسه کنیم. انرژی امواج RF که توسط دکل مخابرات و سایت BTS ساطع می‌شود برای شکستن پیوندهای شیمیایی در مولکول های DNA و در نتیجه ایجاد سرطان کافی نیست، چرا که حدود ۱ میلیون بار کمتر از انرژی مورد نیاز برای این کار است.
دلیل دوم مرتبط با طول موج است. امواج رادیویی دکل مخابرات مانند دکل ایرانسل، دکل همراه اول و رایتل، طول موج های کوتاهی دارند که فقط می‌توانند تا حدود چند میلیمتر در بدن انسان نفوذ کنند. این قدرت نفوذ کم در بدن باعث می‌شود این امواج تقریباً در سطح پوست باقی بمانند و به بافتهای زنده حساس همچون مغز و قلب نفوذ نکنند.
دلیل سوم اینکه حتی اگر امواج RF به نحوی بتوانند در دوزهای بالاتر، سلولهای بدن را تحت تاثیر قرار دهند، این موضوع موجب نگرانی نیست زیرا میزان تشعشع امواج RF که از دکل مخابرات ساطع می‌شود در سطح زمین بسیار پایین‌تر از حد استاندارد است. به عنوان مثال سطح تشعشع امواج رادیویی در نزدیکی دکل مخابرات یا سایت BTS ، چند صد برابر کمتر از سطح استاندارد جهانی است. ضمن اینکه این امواج از نظر ماهیت، تفاوتی با سایر منابع تشعشع مانند ایستگاه‌های پخش رادیو و تلویزیون ندارند که قدمت یک صد ساله داشته و هیچ مضراتی از این ایستگاه‌ها دیده نشده است، لذا بنظر می رسد مضرات دکل مخابرات با توجه به رعایت خطوط آستانه ای و حد قرمز استاندارد و عدم اثبات خطر امواج مشابه در یک دوره یک ۱۰۰ ساله، موضوعیت نداشته باشد.
آیا دکل ایرانسل غیر مجاز است؟
بر اساس مصوبه شورای اسلامی شهر تهران احداث هرگونه دکل ایرانسل یا دکل مخابرات سایر اپراتورها منوط به اخذ مجوز رسمی از شهرداری شده است. در صورتی که اپراتورها مجوز لازم را اخذ نکنند، شهرداری ضمن جلوگیری از احداث، مراتب را به جهت تخلفات ساختمانی به کمیسیون ماده صد (۱۰۰) قانون شهرداری ارجاع می‌نماید.
مبنای تعیین دکل غیرمجاز در این نهاد، در اغلب موارد عدم پرداخت عوارض شهرداری مربوطه در املاکی است که برای برپا شدن دکل مخابرات مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در واقع آنچه این نهاد دکل غیرمجازمی‌نامد به لحاظ تشعشع خطری متوجه شهروندان نمی‌کند، بلکه به عنوان مثال مالک یک واحد مسکونی برای بهبود کیفیت آنتن‌دهی شبکه موبایل، ملک خود را به یک اپراتور ارتباطات سیار اجاره می‌دهد ولی برای پرداخت عوارض اغلب سنگین به شهرداری اقدام نمی کند، یا اینکه در مواردی حتی با توهمات ترسناک تغییر کاربری مسکونی به تجاری مواجه می شوند که کابوس مالیاتهای سنگین در مؤجر را باعث شده و از خیر این کار می گذرند. بنابراین، آیا اصطلاح دکل غیر مجاز، در اصل یک اصطلاح غیر اصولی و فاقد معنی علمی و بهداشتی خاص نخواهد بود؟
