آیا خوردن برف با شیره ضرر دارد؟

در قدیم رایج بود که برف را با شیره انگور ترکیب کرده و دسری زمستانی شبیه به بستنی تهیه کنند اما باید دقت داشت که در آن زمان آلودگی زمین به اندازه الان نبود.

خوردن برف با شیره

 

دیدن برف سفید و یکدست همیشه برای انسان هوس‌انگیز بوده است. شاید به همین دلیل بوده که در ایران باستان، مردم افشره انگور را روی مقداری برف در کاسه‌ای می‌ریختند و آن‌را به عنوان دسر، می‎خوردند.
برای درست کردن این دسر خوشمزه ظرفی را در فضای باز قرار می‎دادند تا از برف پر شود یا از جایی که به تمیز بودن برف آن کاملاً مطمئن بودند، لایه‌ای برمی‎داشتند. برف جمع شده، درون یک کاسه بزرگ بلور ریخته می‎شد که از آن توده‎ای متراکم به دست می‎آمد که چیزی شبیه بستنی‌های امروزی بود. خوردن این توده یخی و سرد زیرگرمای کرسی‎های قدیمی برای اهالی خانه بسیار دلچسب بود.
خانم‎های خانه برای خوشمزه کردن بستنی برفی زمستانی از شیرینی هم استفاده می‎‌کردند. چاشنی این بستنی طبیعی انواع شیره و مرباهایی مانند انجیر، انگور، به، سیب یا حتی گلاب و شکر بود که با برف درون کاسه بلوری مخلوط می‌شد تا طعمی شیرین به این بستنی خانگی بدهد.

آیا خوردن برف، سالم و ایمن است؟

به اعتقاد دانشمندان دانشگاه کانزاس، برف فقط آب منجمد نیست. آلودگی‌های هوا مانند سولفات‌ها، نیترات‌ها، فرمالدئید و جیوه را می‌توان در برف یافت. برف دوده جو ناشی از سوختن زغال‌سنگ و چوب را هم با خود به پایین می‌آورد. بنابراین بهتر است که در همان ابتدای بارش برف،‌ اقدام به جمع‌آوری و خوردن برف نکنید تا میزان آلودگی آن پایین بیاید. در برف حتی آثار سموم حشره‌کش ماندگار را هم می‌توان پیدا کرد.
این سموم چند دهه می‌توانند در محیط باقی بمانند و بعد برف در مجاورت به آنها، می‌تواند سموم را به خود جذب کند. با این وجود میزان این نوع آلودگی اندک است. بنابراین سفیدی برف نباید شما را به اشتباه بیندازد و تصور کنید که برف عاری از کلرید منیزیوم، سولفات‌ها، جیوه و سم DDT است.
البته محققان خوردن برف را در شرایطی خاص بدون خطر می‎دانند. برای مثال، «آن نولین» استاد کالج علوم اقیانوس شناسی، اتمسفریک و زمین دانشگاه ارگان می‏گوید: معمولا زمانی که برف می‎بارد مردم علاقه دارند که کمی از آن بخورند اما در این میان نکاتی وجود دارد که باید به آن توجه کرد.
وی که به بررسی یخ و برف در سیستم‎های آب و هوایی می‌پردازد معتقد است، بیشتر برفی که می‎بارد آنقدر تمیز است که بتوان آن را مانند آب نوشیدنی استفاده کرد.
این محقق ادامه می‎دهد: دانه‎های برف در مسیر ابرها تا زمین مسیر طولانی را طی می‌کنند. مولکول‎های آب سرد به ذرات معلق گرد و غبار موجود در هوا یا گرده‎های شناور چسبیده و در نهایت کریستال‎های یخی را تشکیل می‎دهند. به عقیده نولین، این ذرات همان ذراتی هستند که معمولا همراه با هوای تنفسی وارد شش‎هایمان می‎شود. از آن گذشته دانه‎های برف در مقایسه با قطرات باران دیرتر ذرات آلاینده موجود در هوا را به خود جذب کرده و به تبع آن دیرتر آلوده می‎شوند.
از نظر علمی خوردن دانه‌های برف به محض اینکه روی زمین می‎نشینند مشکلی ندارد، اما به تدریج و طی فرآیندی موسوم به «رسوب خشک» ذرات
گرد و غبار به آنها چسبیده و به تدریج تیره می‎شوند. به گفته این محقق در این مرحله معمولا برف موجود بر روی زمین تا حد محسوسی به رنگ صورتی کمرنگ درمی‎آید که ناشی از وجود ذرات ریز جلبکی است که خوردن آن در این وضعیت مشکلاتی را برای سیستم هاضمه ایجاد می‎کند.

 

بستنی برفی، مدل امروزی!

قطعا دفاعیاتی برای خوردن برف وجود دارد. رومی‌ها به عنوان دسر مقداری عسل روی برف می‌ریختند. مدل امروزی این دسر، دستور ساده‌ای برای بستنی برفی (برف + خامه + شکر) است که از سوی دانشگاه میسوری ارائه شده و هرگونه نگرانی در مورد مضر بودن خوردن برف را کنار می‌زند. گاهی افرادی هم دیده می‌شوند که در زمان ریزش برف تلاش می‌کنند پولک‌های برف را با زبانشان بگیرند.
کسانی که تمایل به خوردن برف دارند، می‌گویند مواظب هستند تا برف را قبل از برخورد با زمین بگیرند. یا اینکه به دنبال زمینی پر از برف سفید دست‌ نخورده می‌گردند، تا برفی به‌ دست‌ آورند که تمیز باشد. مطالعات جدید نشان می‌دهد که به دلیل آلودگی‌های جوی موجود در شهرهای بزرگ و به خصوص صنعتی، برفی که هنوز به زمین نرسیده، به همان اندازه‌ برف روی زمین آلوده است.
در ماه آخر سال ۲۰۱۵ تحقیقی در زمینه علوم محیط زیست توسط محققان دانشگاه مک گیل منتشر شد مبنی بر اینکه پولک برف تازه، دوز بالایی از آلاینده‌‌های خودروها را حتی بیشتر از آب متبلور داراست. پیش‌تر از آن دو تحقیق در مجله جئوگرافی لترز توسط محققان دانشگاه واشنگتن منتشر شده‌ است که طیفی از برف‌های دست‌نخورده را از سرتاسر آمریکا و کانادا مورد بررسی قرار داد. محققان متوجه شدند که این برف‌ها دارای سطوح گوناگونی از دوده ذغال‌سنگ و خاک‌اند، حتی نمونه‌هایی که بسیار دور از شهرها برداشته شده بودند.
پس خوردن برف برای لذت اصلا شبیه یک داستان ایده‌آل نیست، اما خوردن برف برای زنده ماندن چطور؟ حتی اگر آب در دسترس نبود، شاید هنوز خوردن مستقیم برف گزینه مناسبی نباشد چرا که می‌تواند دمای بدن را کاهش دهد و آب بدن را از بین ‌ببرد! مگر آنکه جوشیده شود.
خب، با این تفاسیر فکر می‌کنید می‎شود برف را خورد؟ پاسخ ما خیر است، اگر آنقدر هوس برف خوردن دارید، توصیه ما این است که فقط چند پولک را زیر لب مزمزه کنید.

 

منبع  : کیهان

۰ ۰ آرا
امتیازدهی به مقاله

ایمیل برای اطلاع رسانی
بهم خبر بده
guest
0 نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام کامنتها
دکمه بازگشت به بالا