الکساندر فلمینگ که بود؟ | بیوگرافی الکساندر فلمینگ

جدول یاب ، محمد سیمری : الکساندر فلمینگ، پزشکی که در سال ۱۸۸۱ میلادی در لاودون یا همان ولایت ایرشایر به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در مدرسه ی پزشکی بیمارستان سنت مری پوینگتن و دانشگاه لندن به انجام رساند و در سال ۱۹۰۸ میلادی موفق به دریافت درجه ی دکتری در طب گردید.

از ابتدای فعالیت های علمی، فلمینگ علاقه ی بارزی به مباحث باکتری شناسی و علی الخصوص درمان شیمیایی باکتری ها از خود نشان می داد به طوری که از اولین کسانی بود که با سالوارسان یا salvarsun اقدام به درمان سیفلیس نمود. تحقیقات او در سال ۱۹۲۲ منتهی به کشف و نامگذاری نوعی پروتئین تجزیه کننده ی باکتری ها که در اشک و مخاطات موجود است به نام لیزوزیوم شد. فلمینگ به صورت تصادفی کشف خود را انجام داد.

وی در سال ۱۹۲۸ میلادی باکتری شناسی خود را آزمایشگاه همان مدرسه ای که طب را آموخته بود، انجام می داد. در عین حال به عنوان استاد در آنجا مشغول به تدریس بود. او در آزمایشگاه بر روی محیط کشت میکروب ها به تحقیق می پرداخت. اتفاقا یکی از محیط های کشت را که محیط رشد جرم های استافیلوکوکی بود به مدت چند روز از یاد برده بود! پس هنگامی که به سراغ محیط کشت رفت، تصمیم گرفت که آن را دور بیاندازد ولی مشاهده کرد که مجموعه ای از باکتری های مرده، گرداگرد کپک های به وجود آمده را احاطه کرده است و باکتری جدیدی هم رشد نکرده است!

فلمینگ کپک را جدا کرد و دریافت که جنس آن، همان جنس کپک آن مانده یعنی پنیسسیلیوم نوتاتوم می باشد. فلمینگ دریافت که آنچه که موجب از بین رفتن عده ای از باکتری ها و عدم رشد باکتری تازه شده، ماده ای است که کپک ترشح کرده که آن را پنی سیلین نام نهاد. وقتی کپک را در مجاورت باکتری های دیگر قرار داد، مشاهده کرد که بعضی از باکتری ها به خوبی رشد کردند و بعضی دیگر از فاصله ی مشخصی به آن نزدیک تر نمی شدند! پس نتیجه گرفت که پنی سیلین بر برخی از میکروب ها موثر و پاره ای دیگر تاثیری ندارد! سپس آزمایشی برای تعیین تاثیر پنی سیلین بر گلبول های سفید خون انجام داد که مشخص شد پنی سیلین به میزانی که برای انهدام باکتری ها مصرف می شود برای گلبول های سفید خون آدمی مضر نیست!

فلمینگ چون شیمی دان نبود و نمی توانست به صورت مجزا ماده ی موردنظری را به دست آورد به نتیجه ی نهایی نرسید! یعنی قدرت آنتی بیوتیکی یا همان پادزهری آن به اثبات نرسید تا اینکه ارنست چین، هاوئر فلاری و همچنین همکاران آن ها، آن را تثبیت کردند. فلمینگ به همراه چین و فلاری در سال ۱۹۴۵ میلادی موفق به اخذ جایزه ی نوبل شدند.

فلمینگ در سال ۱۹۵۵ میلادی در لندن درگذشت.