اوتیسم و بیش‌فعالی چیست؟
گاهی کودکان، بیش‌فعال تشخیص داده می‌شوند. اوتیسم اختلالی است که می‌تواند همزمان با بیش‌فعالی وجود داشته باشد. براساس نتایج پژوهش‌ها در حدود نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم بیش‌فعال نیز هستند.
بیش‌فعالی، اختلال خودتنظیمی و نقص در عملکردهای اجرایی مغز است. اوتیسم، از سوی دیگر اختلالی است که با نقص در تعاملات اجتماعی، ارتباط و رفتارهای کلیشه‌ای مشخص می‌شود. کودکان اوتیستیک به طور خودانگیخته برخی جنبه‌های اجتماعی را نمی‌فهمند. آن‌ها علایم خاصی مثل بازی‌های تجسمی محدود و نقص در انتقال احساسات غیرکلامی دارند. اوتیسم و بیش‌فعالی متفاوت از هم هستند و در برخی علایم نیز همپوشی دارند.
در کودکان مبتلا به بیش‌فعالی اگرچه از نظر اجتماعی ضعف‌هایی وجود دارد اما از نظر تحول اجتماعی اولیه مشکلی ندارند. مثلاً تماس چشمی، توجه اشتراکی، پاسخ‌دهی به نام خودشان، بازی‌های نمادین، عواطف اجتماعی مناسب و همدلی کردن در آن‌ها سالم و دست نخورده است. در صورتی که این ویژگی‌ها در کودک مشکل داشته باشد از نشانه‌های اوتیسم محسوب می‌شوند.
تفاوت اوتیسم با اختلال ADHD چیست؟
اختلال بیش فعالی ، وضعیتی بیولوژیکی است که در آن کودک به سختی قادر به توجه، تمرکز و آرام نشستن است. اما اوتیسم، گستره‌ای از مشکلات توسعه عصبی است که چالش‌هایی در زمینه مهارت‌های اجتماعی، برقراری ارتباطات و تفکر برای فرد مبتلا به وجود می‌آورد. رفتارهای تکراری هم بخشی از طیف اوتیسم هستند.
علائم بیش فعالی چیست؟
علائم و نشانه‌های بیش فعالی یا همان ADHD در هر کودک به شکل متفاوتی بروز پیدا می‌کند، اما به طور کلی این موارد در افراد مبتلا به آن دیده می‌شود:
- فراموشکاری، حواس‌پرتی و رویاپردازی زیاد
- عدم گوش دادن مؤثر و مشکل در جهت یابی
- مستعد بدخلقی به خاطر ترس و اختلال کنترل تکانه
- مشکل در ایجاد نظم و تکمیل وظایف و تکالیف
- مشکل در انجام کامل وظایف (تنها در صورتی به تکمیل کارها علاقه نشان می‌دهند که فعالیت برای آن‌ها لذت‌بخش باشد)
- مشکل در به کارگیری مهارت‌های اجتماعی
- مشکل در آرام نشستن هنگام فعالیت‌های ساکن و آرامی چون غذا خوردن یا زمان‌های آزاد در مدرسه
- مشکل در صبر کردن و منتظر شدن برای رسیدن نوبت
- بی‌قراری، آرام نگرفتن و دست زدن و بازی با اشیا و اجسام دور و بر
- وسط حرف دیگران پریدن، بی‌فکر و آنی صحبت کردن و عدم درک ارتباطات غیرکلامی
- بی‌فکر عمل کردن و عدم توجه به عواقب این قبیل اقدامات ناگهانی خود
- واکنش‌های اغراق‌شده نسبت به بوها، صداها، مزه‌ها و سایر ورودی‌های تحریک‌کننده حواس پنج‌گانه
- بازی‌های خطرناک و فعالیت‌های جسمی پرریسک
اگر با دقت بیشتری به این علائم و علائم اوتیسم که در ادامه می‌آید توجه کنید، شاید بهتر بتوانید به تفاوت بی فعالی و اوتیسم پی ببرید.
نشانه‌های اختلال اوتیسم چیست؟
- پرهیز از برقراری تماس چشمی و فیزیکی
- حرف نزدن، دیر به حرف افتادن یا تکرار مکرر عبارات
- مستعد بی‌قراری و ناراحتی به خاطر وجود مشکلات در فرایند حسی، اضطراب، ترس و مشکل در برقراری ارتباطات
- ابراز ناراحتی از بر هم خوردن روتین‌ها و عادت‌ها و ابراز واکنش نسبت به تغییرات
- مشکل در مهارت‌های اجتماعی
- استفاده اغراق‌آمیز در حرکات بدن برای آرام کردن خود؛ مانند تکان خوردن و به هم زدن دست‌ها
- علائق وسواس‌گونه و پای‌بندی به آن‌ها
- بی‌قراری و تحرک زیاد، نیاز به بازی و دست زدن به اشیا و اجسام اطراف
- پیشرفته و ماهر در مهارت‌ها کلامی و ضعف در مهارت‌های غیرکلامی
- عدم ابراز مؤثر درک کردن احساسات خود و دیگران
- واکنش‌های اغراق‌شده نسبت به بوها، صداها، مزه‌ها و سایر ورودی‌های تحریک‌کننده حواس پنج‌گانه
- مشکل در درک اهیمت امنیت و دوری از خطرات
