جدول چطور ذهن شما را درگیر می کند؟

جدول یاب ، ترجمه: پردیس کیانی : رنج و لذتِ حل یک جدول می تواند ذهن ناخود آگاه شما را شگفت زده کند. شما به جدول نگاه می کنید و فکر می کنید جواب، نوک زبانتان است. شما فکر می کنید جواب ۳ افقی و ۵ عمودی را می دانید اما واژه ها به راحتی خود را بروز نمی دهند و زمانی که نا امید می شوید و به سراغ ستون دیگری می روید، پاسخ سوال قبلی ناگهان در ذهن شما مانند یک بلور شفاف نقش می بندد.

فرآیندهایی که به نور بصیرت ختم می شوند، می توانند بسیاری از ویژگی های کنجکاوی ذهن شما را روشن کنند. جدول ها می توانند ماهیت کشف و شهود را منعکس کنند. به طوری که کلمات را از حافظه ی ما بازیابی می کند و  ارتباط شگفت انگیزی را بین حل معما و تشخیص چهره ی یک انسان، آشکار می کند.

ریموند نیکِرسون، روان شناس دانشگاه تافتس در مِدفورد ماساچوست می گوید: “چیزی که در مورد حل یک جدول جالب توجه است، این است که جنبه های زیادی از شناخت را شامل می شود که ما به طور معمول در حال مطالعه تدریجی مانند جستجوی حافظه و حل مساله هستیم که همگی به یک توپ تبدیل می شوند.” در مقاله ای که در اوایل سال ۲۰۱۱ منتشر شد، او با تحلیل فرآیندهای ذهنی، حل جدول را به صورت حرفه ای و سرگرمی کنار هم آورد.

اغلب دسیسه های ذهنی ما پیش از این آگاهانه انجام می شوند و نتایج در ذهن خودآگاه ما تنها پس از تصمیم گیری در جای دیگری در مغز، به ذهن ناخودآگاه ما منتقل می شوند. نیکرسون در مشاهداتش می گوید: ” شهود نقش بزرگی را در حل جدول بازی می کند. در واقع گاهی ذهن هوشیار شما ممکن است به قدری سریع باشد که بلافاصله کلمه را تولید کند. در زمان های دیگر ممکن است لازم باشد، رویکردی منظم داشته باشید و راه حل های ممکن را در نظر بگیرید، شاید لازم باشد یک لیست از کلمات مترادف تهیه کنید.

حتی اگر پاسخ شما خیلی منطقی به نظر نرسد، اما باز هم پیش داوری ذهن شما می تواند راه حل را بیابد. نیکرسون به کاری که پیتر فرولدِن در دانشگاه تورنتو در کانادا کرد، اشاره می کند: “او چهار حرف از کلمه ی هفت حرفی را حدس می زد، در حالی که داوطلبان دیگر تلاش می کردند کل کلمه را به دست بیاورند. از آنها خواسته شد تا هر آنچه که به ذهنشان می رسید، اعلام کنند. واژگان نهایی به معنای پیوندی هستند که ذهن شما با پیش داوری می تواند آنها را حل کند”.

اگر قدرت استنتاج شما را شکست دهد، ممکن است به شما کمک کند تا زمانی که توجه خود را به سمت دیگری جلب می کنید، ذهن خود را به کاوش آن بیندازید. مطالعات بر روی تجربیات روزمره نشان می دهد که (یک دوره خوابیدن روی تخم ها) می تواند شما را به دریافت های درست برساند. با این حال کاملا خاموش نمانید. برای حل مشکلات شفاهی، اگر خودتان را به کار دیگری مشغول کنید، مانند: نقاشی کردن یا خواندن مطالب دیگر، سرنخی جدید به دست خواهید آورد. بنابراین اگر برای جواب دادن به ۱ عمودی کمی گیج شده اید، می توانید آن را رها کنید و بروید کمی زیر دوش بمانید، یا آنکه یک رمان بخوانید، یا آنکه به ستون بعدی بروید تا زمانی که ذهنتان برای سوال قبلی باز شود.

پردازش پیش آگاهانه از ما پنهان است، بنابراین معلوم نیست که ذهن چگونه از طریق واژگان ذهنی ما را به سرنخِ پاسخ می رساند. به عنوان یک زبان نوشتاری، تنها بازتاب اخیر از واژه ی گفتاری طولانی است. نیکرسون گمان می کند که آن واژه های گفتاری حائز اهمیت هستند. او این مساله را با یک معمای ساده بیان می کند: برای به دست آوردن یک کلمه ی چهار حرفی به سرعت واژه های چهار حرفی که به any-iny-ony-uny-eny ، ختم می شوند را مرور کنید، وقتی این کار را کردید جواب را بخوانید. شما ممکن است با اولین کلمه ی چهار حرفی که به دست آوردید به مشکل بخورید، اما در پایان آخرین کلمه ممکن است جواب مورد نظر شما باشد. بنابراین فرهنگ لغت روانی ما نه تنها الفبا، بلکه آوایی است. در این صورت ممکن است به گفتن جزئیات یا حدس زدنتان کمک کند.

زمانی که معما را حل می کنید، ممکن است در ابتدا در مورد اینکه آیا پاسخ درست را می دانید یا خیر، و اینکه این آگاهی ها درست به نظر می رسند، احساسی قوی داشته باشید. با در نظر گرفتن ترکیبی از آزمون های ارتباطات حرفه ای قابل حل و غیز قابل حل، سوژه ها می توانند به درستی حدس بزنند که چه کسانی قادر به پاسخ خواهند بود. نیکرسون می گوید: این احساس دانستن می تواند مفید باشد. اگر مطمئن هستید که پاسخ را می دانید، زمان بیشتری را صرفِ تلاش برای رسیدن به آن می کنید؛ اگر مطمئن نیستید که می دانید، حرکت می کنید و کلمات مترادف را پیدا می کنید.

جدول ها به طور طبیعی ارتباط بین ایده ها و کلمات را بررسی می کنند. نیکرسون می گوید که روان شناسان می توانند در هنگام مطالعه ی شناخت ابعاد روانی، بیشتر از این معماها استفاده کنند.

منبع: newscientist