زندگینامه حضرت زینب (س)
محمد سیمری ، اختصاصی جدول یاب : پنجم جمادی الاولی برابر است با ولادت شیر زن صحرای کربلا، حضرت زینب (س) که مصادف است با روز پرستار. زینب کبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال ۵ یا ۶ هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. زینب دختر امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (س) است؛ همپچنین زینب به معنای “درخت نیکو منظر و خوشبو” یا “زینت پدر” است.
پرستار کسی است که فرد بیمار را در مسیر پرفراز و نشیب بهبود بیماری، قوت می بخشد. پرستاری کسی است که در زمینه ی اصول علمی و مهارت های حرفه ای مراقبت، درمان و همچنین آموزش بیماران تحصیل کرده است و در آن مهارت لازم و کافی را دارد. روز پرستار در سال ۹۸ برابر است با روز چهارشنبه، ۱۱ دی ماه سال ۱۳۹۸٫
بد نیست بدانید در گذشته، شاید داشتن تحصیلات دانشگاهی برای یک پرستار ضروری نبود! ولی امروزه پرستاران بایستی مدرک معتبر دانشگاهی داشته باشند. پرستار بایستی مهارت ارتباطی خوب، اخلاق مناسب، درک بالا و همچنین صبر زیادی داشته باشد. پرستار بایستی بتواند فشارهای کاری را تحمل نماید و آرامش خود را تحت هر شرایطی حفظ کند.
پرستار بایستی دلسوز و مهربان باشد و با بیماران همدردی کند. چه هماهنگ است تشبیه کار پرستانی به شخصیت والای حضرت زینب (س). حضرت زینب (س) به عنوان “بزرگ پرستار همیشه ی تاریخ” توانست با پیام رسانی شایسته و صحیح، از بازماندگان حادثه جان سوز عاشورا به نیکویی پرستاری نماید.
حضرت زینب (س) در سال های گوناگون حیات پر برکت خود، از پنج امام بزرگوار، پرستاری کرده است! پرستاری از حضرت علی (علیه السلام) به هنگام ضربت خوردن، پرستاری از امام حسن مجتبی (علیه السلام) در هنگام مسمومیت، پرستاری از امام حسین (علیه السلام) در لحظات تنهایی و غربت، پرستاری از امام سجاد (علیه السلام) در رویارویی با تب جان سوز و در نهایت پرستاری از امام محمد باقر (علیه السلام) به همراه کودکان صحرای کربلا.
اسلام با ریزبینی و موشکافی عمل به احکامی را سفارش می کند که فرد بیمار را در سلامتی جسم و روح یاری می رساند. شاید بد نباشد که بدانید پرستاری، از آغازین لحظات طلوع دین اسلام، به صورت حرفه ای مقدس و ارزشمند بوده است. تاریخ اسلام از پرستارانی چون ام‌سلمه، ربیع، ام‌سنان، لیلا غفاری و در رأس همه ی آن ها، حضرت فاطمه و حضرت زینب علیهماالسلام نام می برد.
توجه داشته باشید یکی از وظایف پرستاران، برآوردن نیازهای فوری فرد بیمار است. این موضوع در دین مبنی اسلام بسیار سفارش شده است و پیشوایان معصوم ما بر آن تأکید فراوان و قابل توجهی کرده اند. رسول مکرّم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) برآوردن حاجت بیمار را موجب آمرزش گناهان می دانستند و در این باره می فرمایند: “کسی که در رفع حاجت مریض تلاش کند، گناهان او فرو می ریزد؛ خواه حاجت او را برآورد و خواه از عهده آن بر نیاید.”
امیر مومنان، حضرت علی (علیه السلام) در فرمایشی زیبا چنین می فرمایند: “خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.” حال با توجه به این حدیث گران مایه و ارزشمند، می توان پی برد پرستارانی که شبانه روز در پی برطرف ساختن گرفتاری های بیماران و درمان آن ها هستند، به چه پاداشی خواهند رسید و در نزد خداوند بزرگ و متعال، چه جایگاه و مقامی دارند.
لازم به بیان است تاریخ انقلاب اسلامی، شاهد جان فشانی و از خود گذشتگی های پرستاران رشیدی بوده است که وظیفه ی امداد رزمندگان غیور میهن اسلامی را به عهده داشتند. مقام معظم رهبری درباره ارزش و اعتبار شغل پرستاری می فرمایند: “به نظر من، همه ی مردم ما و همه ی کسانی که به سرنوشت بیماران و به سلامت کشور اهمیت می دهند، بایستی به قشر پرستار توجه، محبت و اهمیت نشان دهند؛ چه مسئولان، چه آحاد مردم.”
یا مقام معظم رهبری، در جای دیگری درباره ی اهمیت پرستاری می فرمایند: “برای حفظ سلامت در جامعه، اهمیت پرستاری در طراز اول قرار دارد؛ یعنی اگر بهترین پزشکان و جراحان، کار خودشان را با بیمار به بهترین وجه انجام دهند، اما از آن بیمار پرستاری نشود، به طور غالب، کار آن پزشک یا جراح عالی قدر، بی فایده خواهد بود!”
همچنین “هر حرکت انسانیِ یک پرستار برای بیمار، یک حسنه است و کمکی است به انسانی محتاج کمک؛ آن هم در شرایطی حساس.”
