زنبورها چگونه نیش می زنند؟
نخست بهتر است بدانیم که همه ی زنبورها نیش نمی زنند! در جهان صدها نوع زنبور وجود دارد و بسیاری از این انواع زنبورها نیز هیچ گاه نیش نمی زنند. وقتی موضوع نیش زدن مطرح می شود، بیشتر نیش زنبور عسل در نظر ما زنده می شود!
در انتهای شکم زنبور، اندامی به نام نیش و برخی اندام های دیگر در اطراف آن قرار گرفته است. نیش، اندام بسیار پیچیده ای است. نخست آن که یک دستگاه تخم ریزی است و عمل تخم گذاری، جزیی از وظایف این دستگاه به شمار می آید.
نیش نوک تیز زنبور از سه تکه تشکیل شده است؛ که در داخل آن ها یک مجرا وجود دارد. دو کیسه ی زهر به انتهای نیش راه دارند! دو برجستگی بسیار ریز و انگشت مانند نیز در انتهای شکم زنبور دیده می شود. زنبور به کمک این برجستگی ها متوجه می شود که چه وقت شکمش با نقطه ای که می خواهد نیش بزند، تماس پیدا کرده است.
به هنگام نیش زدن، نیش نوک تیز از انتهای شکم زنبور خارج می شود و کیسه های زهری نیز زهر را از مجرای میانی نیش به محل فرو رفتن نیش می فرستند. این زهر، به اضافه ی درد حاصل از فرو رفتن نیش، بسیار آزار دهنده است و می تواند صدماتی به برخی از اشخاص وارد سازد! به محض آن که زنبور، نیش خاردار خود را داخل پوست بدن فرد کرد، به سادگی نمی توان آن را خارج کرد. به همین علت، وقتی زنبور نیش می زند و پرواز می کند، نیش او و دیگر اندام های متصل به آن از بدنش خارج می شوند و زنبور سرانجام می میرد!
اگر نیش زنبور در داخل پوست کسی مانده باشد، باید آن را با ناخن گیر یا با استفاده از یک چاقوی نوک تیز بیرون کشید! اگر انتهای نیش را فشار دهید، ممکن است زهر باقیمانده در غده های زهری خارج شود و زهر بیشتری وارد محل نیش زدگی گردد.
