طعم غذا از چیست؟

جدول یاب ، محمد سیمری : حس کردن طعم غذا، از آغاز تا انجام، روندی بسیار بغرنج است. چشیدن طعم غذا از غدد، ، زائده ها یا برآمدگی های چشایی آغاز می شود. تعداد این زائده ها در سطح زبان هر شخص به چیزی در حدود سه هزار می رسد.

عمل چشیدن وقتی صورت می گیرد که مولکلول های یک مایع به پرزهای غدد چشایی برسند و آن را به واکنش وادارند. ما فقط می توانیم مواد مایعی را که اتم های شان آزادانه در حرکت هستند را بچشیم! اگر یک گوی شیشه ای را در دهان بگذاریم، طعمی از آن نخواهیم چشید. هر عاملی که باعث تسریع حرکت اتم ها شود، بر شدت طعم غذا نیز می افزاید! حرارت این کار را می کند، و به همین علت نیز است که طعم قهوه ی داغ بیشتر از قهوه ی سرد، و گوشت نمک سود گرم از گوشت نمک سود سرد شورتر است!

غدد چشایی ما سه یا چهار طعم را می چشند و ثبت می کنند: طعم های شور، شیرین، تلخ و احتمالا طعم ترش! بخش های مختلف سطح زبان آدمی، در برابر طعم های مختلف، حساسیت های متفاوت دارند. انتهای زبان در برابر طعم تلخ، پهلوهای زبان در برابر طعم ترش و شور، و همچنین نوک زبان نیز در برابر طعم شیرین حساس تر است.

چون بیشتر غذاهایی که ما می خوریم از مواد گوناگون تشکیل شده اند، طعم های مختلط یا ترکیبی از طعم های گوناگون در دهان ما ایجاد می کنند. سیب، ترش و شیرین مزه است. خود احساس طعم نیز احساس بغرنجی است. هیچ طعم خالصی وجود ندارد! ما ضمن احساس طعم هر غذا، فشار و سردی و گرمی و بوی آن را نیز احساس می کنیم. ترکیب احساس های گوناگون به همان نتیجه ای می انجامد که “طعم غذا” نام دارد. و تقریبا نیمی از آنچه ما “طعم” می پنداریم، در اصل، بوی غذا است! قهوه، چای، توتون، سیب، پرتقال، لیمو و انواع غذاها و میوه های دیگر نیز در عمل حس بویایی ما را تحریک می کنند؛ چون با بوییدن این ها، بیش از خودشان لذت می بریم.

۰ ۰ آرا
امتیازدهی به مقاله

ایمیل برای اطلاع رسانی
بهم خبر بده
guest
0 نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام کامنتها
دکمه بازگشت به بالا