فواید و عوارض مصرف قرص متنامین چیست؟ | قرص متنامین

قرص متنامین (Methenamine) معمولاً به صورت ماندلات یا هیپورات در پروفیلاکسی و درمان عفونت های تحتانی راه ادراری که مزمن یا برگشتی و بی عارضه هستند و هم چنین در باکتری اوری بی علامت کاربرد دارد. به علت عدم مشاهده مقاومت به دارو مصرف طولانی مدت دارو مناسب به نظر می رسد.

متنامین و نمکهایش نباید در عفونت های فوقانی مسیر ادراری استفاده شود چرا که قبل از اعمال اثر به سرعت حذف می شوند و هم چنین در عفونت های حاد ادراری نیز نباید تجویز شوند. تنها در ادرار اسیدی فعال است و فرمالدئید آزاد می کند. پروتئوس و بعضی از گونه های سودوموناس با تولید آمونیوم مانع از اسیدی شدن ادرار می شوند.

نام تجاری: Hiprex، Mandelamine، Urex

مقدار و نحوه مصرف متنامین

  • دوز معمول بالغین از متنامین یا متنامین ماندلات یک گرم به صورت خوراکی و ۴ بار در روز می باشد و در کودکان زیر ۶ سال دوز ۱۸ میلی گرم بر کیلوگرم ، ۴ بار در روز توصیه می شود و در کودکان ۶ تا ۱۲ سال دوز پیشنهادی ۵۰۰ میلی گرم، ۴ بار در روز می باشد.
  • متنامین هیپورات با دوز معمول یک گرم ۲ بار در روز و یا ۵۰۰ میلی گرم در کودکان ۶ تا ۱۲ سال تجویز می شود.

 

فارماکوکینتیک متنامین

متنامین از مسیر گوارشی به سهولت جذب می شود و به طور وسیع در بدن توزیع می گردد. تحت شرایط اسیدی به کندی به فرمالدهید و آمونیوم هیدرولیز می گردد. حدود ۱۰ تا ۳۰ % یک دوز تجویزی در معده تبدیل می شود مگر این که به صورت فرآورده انتریک تجویز شود. در PH فیزیولوژیک هیچ هیدرولیزی در مورد این دارو رخ نمی دهد و در بدن غیر فعال باقی می ماند. نیمه عمر آن حدود ۴ ساعت گزارش شده است.

متنامین به سهولت و تقریباً به طور کامل در ادرار حذف می شود و باعث ایجاد غلظت های اسیدی باکتریسیدال (کشنده باکتری) (ترجیحاً PH کمتر از ۵/۵) می شود. در مصرف فرآورده با پوشش انتریک جذب و بنابراین دفع دارو با تأخیر مواجه می شود. متنامین از جفت عبور می کند و مقادیر کمی از آن در شیر مادر توزیع می شود.

مصرف متنامین در دوران بارداری و شیردهی

هنوز مشخص نیست که آیا متنامین بتواند به نوزاد متولد نشده (جنین) صدمه ای بزند٬ اگر شما باردار می باشید ٬ قبل از مصرف این دارو با پزشک خود صحبت نمایید. متنامین می تواند به شیر مادر منتقل شود و به کودک شیرخوار آسیب برساند ٬ قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی با پزشک خود مشورت نمایید.

عوارض جانبی متنامین

عموما متنامین و نمک هایش خوب تحمل می شوند اما ممکن است باعث ایجاد اختلالات گوارشی مثل حالت تهوع و استفراغ و اسهال شوند. هم چنین ممکن است راش های پوستی و گاهاً دیگر واکنش های افزایش حساسیت نیز رخ دهند. در طی تجویز طولانی مدت مقادیر زیاد دارو ممکن است مقادیر زیادی فرمالدهید تشکیل شود که این می تواند منجر به التهاب راه ادراری و به خصوص مثانه به همراه هماچوری و پروتئین اوری شود.

اثر فرمالدهید توسط داروهایی قلیایی کننده مثل بی کربنات سدیم و یا مقادیر زیاد آب کاهش می یابد اما کارایی کمتری نیز خواهد داشت. در بیماران کبدی تجویز این دارو و نمک هایش ممنوع است.

اگرچه خود متنامین در اختلالات کلیوی ممنوع نیست اما در اختلالات شدید از تجویز نمک های آن باید اجتناب شود چرا که ریسک ایجاد کریستال های مندلات و یا هیپورات ادراری وجود دارد. هم چنین در افراد دچار دهیدراسیون شدید و اسیدوزمتابولیک و یا نقرس باید از این ها اجتناب گردد. تداخلاتی با اندازه گیری آزمایشگاهی کاتکول آمین ها، ۱۷ هیدروکسی کورتیکواستروئیدها و استروژن در ادرار مشاهده شده است.

تداخلات دارویی متنامین

از مصرف داروهای قلیایی کننده ادرار مثل بعضی از آنتی اسیدها، نیترات پتاسیم و دیورتیک هایی مثل استازولامید و یا تیازیدها باید پرهیز شود چرا که فعال شدن متنامین به فرمالدهید می تواند مهار شود. مصرف Methenamine همراه با سولفونامیدها می تواند خطر ایجاد کریستال در ادرار را افزایش دهد.چراکه متنامین برای اعمال اثر خود به PH ادراری پایینی نیاز دارد که در آن PH سولفونامیدها و متابولیت هایشان حلالیت ضعیفی دارند.

شرایط نگهداری متنامین

دارو را در جای خشک و خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

۰ ۰ آرا
امتیازدهی به مقاله

ایمیل برای اطلاع رسانی
بهم خبر بده
guest
0 نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام کامنتها
دکمه بازگشت به بالا