چه روزهایی از سال ۹۹ سعد و نحس است؟ + دعای رفع شدن نحسی

برای بسیاری دانستن روزهای سعد و نحس سال و روزهای قمر در عقرب در تصمیم گیری های شخصی بسیار ضروری ست. برای انجام امور مختلف و روزمره زندگی اطلاع از وضعیت قمر در عرق بودن آن روز و یاد سعد و نحس بودن آن مهم است. تاخیر در کارهای مهم در روزها و ساعاتی که نحس هستند و قمر در عقرب است بسیار ضروری است. شاید برخی ایام سعد و نحس را خرافات بدانند اما کسانی که آشنایی مختصری هم با علوم غریبه دارند به خوبی می دانند که ایام خوش یمن و با برکت (سعد) و ایام نحس (شگون دارد) اینقدر از طرف بزرگان علما روایت شده که نیازی به تاکید مجدد ندارد اما در ذیل نظر آیت الله مکارم شیرازی را برای خوانندگان قرار می دهیم:

روزهای سعد و نحس

در سؤالی که از دفتر آیت الله ناصر مکارم شیرازی در رابطه با سعد و نحس بودن ایام مطرح شد در پاسخ، بخشی از کتابی مورد اشاره قرار گرفت که یکصد و هشتاد سؤال و پاسخ در آن گردآوری شده است. آیت الله مکارم شیرازی در رابطه با این کتاب نوشته است: «هنگام نوشتن تفسیر نمونه (با کمک جمعى از فضلاء) سعى کردیم تمام سؤالاتی را که در کتب مفسران پیشین چون محل ابتلا نبوده، بى جواب مانده است و به ویژه آنچه مسئله روز بوده را مطرح کرده و به طور دقیق به پاسخگویی آن بپردازیم.»

سعد و نحس ایام

از نظر عقل محال نیست که اجزاء زمان با یکدیگر تفاوت داشته باشند، بعضى داراى ویژگیهاى نحوست و بعضى ویژگیهاى ضد آن، هر چند از نظر استدلال عقلى راهى براى اثبات یا نفى چنین مطلبى در اختیار نداریم، همین اندازه مى گوییم ممکن است ولى از نظر عقل ثابت نیست.
بنابراین اگر دلایل شرعى از طریق وحى که افقهاى وسیعترى را روشن مى سازد بر این معنى در دست داشته باشیم قبول آن نه تنها بى مانع بلکه لازم است.

آیات قرآن

در آیات قرآن تنها در دو مورد اشاره به “نحوست ایام” شده است: یکى در آیه ۱۹ سوره قمر و دیگرى در آیه ۱۶ سوره فصلت که درباره ماجراى قوم عاد سخن مى گوید در آنجا مى خوانیم: فارسلنا علیهم ریحاً صرصراً فى ایام نحسات: “مانند بادى سخت و سرد در روزهاى شومى بر آنها مسلط ساختیم.”
در نقطه مقابل، تعبیر “مبارک” نیز در بعضى از آیات قرآن دیده مى شود، چنانکه درباره شب قدر مى فرماید انا انزلناه فى لیله مبارکه “، “ما قرآن را در شبى پر برکت نازل کردیم”

“نحس” در اصل به معنى سرخى فوق العاده افق است که آنرا به صورت “نحاس” یعنى “شعله آتش خالى از دود” در مى آورد، سپس به همین مناسبت در معنى “شوم” به کار رفته است.

به این ترتیب قرآن جز اشاره سربسته اى به این مسئله ندارد، ولى در روایات اسلامى به احادیث زیادى در زمینه “نحس و سعد ایام” برخورد مى کنیم که هرچند بسیارى از آنها روایات ضعیف است و یا احیانا آمیخته با بعضى روایات مجعول و خرافات است، ولى همه آنها چنین نیست، بلکه روایات معتبر و قابل قبولى در میان آنها بدون شک وجود دارد، چنانکه مفسران نیز در تفسیر آیات فوق بر این معنى صحه نهاده اند.

روزهای سعد و نحس

توصیه های امام عسکری (ع) در باب دفع نحوست

اگر در اوقات محذوره (نحس و قمر در عقرب) خواستی کاری را پیگیری کنی؛ پس قبل از دنبال آن کار رفتن، سوره هاى حمد و فلق و ناس و توحید، و نیز آیت الکرسی و سوره قدر و آیه (إن فی خلق السماوات و الأرض .. المیعاد) ۱۹۰ تا ۱۹۴ سوره آل عمران، (و بقیه آن تا آخر سوره را تلاوت کن)، و پس از اینها بگو:

اللّهمّ بِکَ یَصُولُ الصَّائِلُ، وَ بِقُدْرَتِکَ یَطُولُ الطَّائِلُ، وَ لاَ حَوْلَ لِکُلِّ ذِی حَوْلٍ إِلاَّ بِکَ، وَ لاَ قُوَّهٍ یَمْتَارُهَا ( یمتازها) ذُو قُوَّهٍ إِلاَّ مِنْکَ ( و لا قوّه بمثارها ذو القوّه الاّ منک)، أسئلک بصفوتک من خلقک و خیرتک من بَریّتک، محمّد (صلى الله علیه وآله) نبیّک، و عترته و سلالته؛ علیه و علیهم السّلام، صلّ علیه ( صلّ على محمّد) و علیهم، و اکفنی شرّ هذا الیوم و ضَرَرَه ( ضرّه)، و ارزقنی خیره و یُمْنه و برکاته، و اقض لی فی متصرفاتی ( منصرفی) بحسن العاقبه ( العافیه) و بلوغ المحبه و الظّفر بالأُمنیّه، و کفایه الطّاغیه الغویّه ( القویّه- المغویه) و کلّ ذی قدره لی على أذیّه، حتى أکون فی جُنّه و عصمه و نعمه؛ من کلّ بلاء و نقمه، و أبدلنی فیه من المخاوف أمنا، و من العوائق فیه یُسرا ( برّاً)، حتّى لا یصُدَّنی صادّ عن المراد؛ و لا یحلَّ بی طارق من أذى العباد، إنّک على کلّ شیء قدیر، و الأمور إلیک تصیر، یا من لیس کمثله شیء، و هو السّمیع البصیر.

اگر در یکی از روزهاى محذور انسان مضطرّ به پیکَیری برخی از امور گردید؛ پس از هر نماز فریضه این چنین خداى را بخواند تا از آفت آن هنگام محفوظ بماند

بسم الله الرحمن الرحیم
لا حَولَ وَ لا قُوَّهَ الاّ بِاللهِ اُفرِّجُ بِها کُلِّ کُربَهِ لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اُحِلُّ بِها کُلِّ عُقدَهِ، لا حَولَ و لا قُوَّهَ الاّ بِالله اَجلو بها کلّ ظلمه، لا حول و لا قُوَّهَ اِلاّ بِالله؛ اَفتَحُ بِها کُلِّ باب، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ شِدَّهِ و مُصیبَهِ، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَستَعینُ بِها عَلى کُلِّ اَمرِ یَنزُلُ بی، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَعتَصِمُ بِها مِن کُلِّ مَحذُور اَحاذِرهُ، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اَستَوجِبُ بِها العَفوِ و العافِیَهِ و الرِّضا مِن الله، لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله تَفرَّقَ اَعداءَ الله و غَلَبَتْ حُجَّهُ الله و بَقِیَ وَجهُ الله لا حَولَ و لا قُوَّهِ الاّ بِالله اللّهمَّ رَبَّ الاَرواحِ الفانِیَه و رَبِّ الاَجسادِ البالِیَه، و رَبِّ الشُّعُورِ المُتِمَعِّطَه و رَبِّ الجُلُودِ المُمَزَّقَه و رَبَّ العِظامِ النَّخِرَه، و رَبَّ السّاعَهِ القائِمَه، اَسئَلُکَ یا رَبِّ اَن تُصَلِّیَ عَلى محمّد و آل محمد و أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین و (حاجت بخواهد) بِخَفیِّ لُطفِکَ یا ذاالجَلالَ و الاِکرام، آمین آمین یا ربّ العالمین.

روزهای مناسب هر ماه برای انجام امور
امام صادق(ع) فرمود: روز اول ماه برای دیدار حاکمان و طلب حوائج و خرید و فروش و زراعت و سفر نیکو است.
روز دوم: برای سفر و طلب حوائج خوب است.
روز سوم: برای هیچ کاری خوب نیست.
روز چهارم: برای ازدواج خوب است ولی برای مسافرت خوب نیست.
روز پنجم: نحس است.
روز ششم: روز مبارک و خوبی است برای ازدواج و طلب حوائج.
روز هفتم: برای هر کاری خوب است.
روز هشتم: برای هر کاری جز سفر خوب است.
روز نهم: برای هر کاری خوب و مبارک است و کسی که سفر کند، مالی به دست می‌آورد و سفر پرخیری برایش خواهد بود.
روز دهم: برای هر کاری خوب است جز این که نزد حاکمی برود و هر کس که در این روز از حاکمی فرار کند، گرفتار خواهد شد و هر کس که گمشده‌ای دارد، پیدا خواهد کرد و کسی که مریض باشد، خوب می‌شود و برای خرید و فروش نیکو است.
روز یازدهم: برای خرید و فروش و دیگر کارها و سفارت خوب است، به جز رفتن پیش حاکم و پادشاه.
روز دوازدهم: روز مبارک و شایسته‌ای است پس در این روز به دنبال کارهایتان بروید و تلاش کنید که انجام خواهد شد.
روز سیزدهم: روز نحسی است پس از انجام دادن کارها بپرهیزید.
روز چهاردهم: برای تمام کارها نیکوست.
روز پانزدهم: برای تمام کارها خوب است پس به دنبال حوائجتان بروید که به آن‌ها خواهید رسید.
روز شانزدهم: برای تمام کارها ناپسند است.
روز هفدهم: برای تمام کارها خوب است پس به دنبال ازدواج، خرید و فروش، زراعت ساختمان سازی بروید و برای درخواست حاجت‌هایتان به نزد حاکم بروید که به آن‌ها خواهید رسید.
روز هجدهم: برای سفر و حاجت گرفتن خوب است و کسی که با دشمنش به مخاصمه پردازد به وسیله قدرت خداوند، پیروز خواهد شد.
روز نوزدهم: برای هر کاری خوب است و کسی که در این روز متولد شود، مبارک خواهد بود.
روز بیستم: برای حاجت گرفتن، سفر، ساختمان سازی، عروسی رفتن و رفتن به نزد حاکم به خواست خداوند، روز نیکویی خواهد بود.
روز بیست و یکم: برای تمام کارها نحس است.
روز بیست و دوم: برای خرید و فروش، دیدار حاکم، سفر و صدقه دادن، روز خوبیست.
روز بیست و سوم: روز خوبی است برای تمام کارها به خصوص ازدواج، تجارت و رفتن به نزد حاکم.
روز بیست و چهارم: روز نحس و شومی است.
روز بیست و پنجم: روز ناپسندی است که باید از تمام کارها دوری جست.
روز بیست و ششم: روز خوبی است به جز برای ازدواج و سفر و در این روز صدقه بدهید که به شما منفعتی می‌رساند.
روز بیست و هفتم: برای گرفتن حوائج، دیدار حاکم و هر کاری نیکو و خوب است.
روز بیست و هشتم: آمیخته و مخلوط است.
روز بیست و نهم: برای هر کاری خوب و پسندیده است ولی برای کاتب و نویسنده روز خوبی نیست و اگر می‌تواند به دنبال کاری نرود و کسی که در این روز مریض شود، سپس به زودی خوب خواهد شد و کسی که به مسافرت رود، مال زیادی نصیبش می‌شود و بر بده‌ای که فرار کرده، باز می‌گردد. روز سی‌ام: برای هر کاری خوب است از جمله حاجت گرفتن، خرید و فروش، زراعت و ازدواج. و کسی که مریض و شد به سرعت خوب می‌شود و کسی که در این روز متولد شود، انسان بردبار، راستگو،‌ باوفا و مبارکی خواهد بود و کارش بالا می‌گیرد.
دعای رفع نحوست روزها
دعایی که بعد از هر نماز خوانده می‌شود تا اگر در یکی از روزهایی که به دنبال حاجت‌ها رفتن، خوب نبود و مجبور شدی که به دنبال آن بروی، این دعا را بخوان. «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا تمام ناراحتی‌ها را برطرف می‌کنم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا گره مشکلات را باز می‌کنم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا تاریکی‌ها را روشن می‌کنم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا تمام درب‌ها را باز می‌کنم،
«لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا در سختی‌ها و مصیبت‌ها از او کمک می‌گیرم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا در اموری که بر من نازل می‌شود از او کمک می‌گیرم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا در آن کارهایی که باید از آن‌ها دوری کنم به خدا پناه می‌برم، «لاحول و لا قوه الا بالله» به یاری خدا مستحق عفو، عافیت و خشنودی خدا می‌شوم، «لاحول و لا قوه الا بالله» دشمنان خدا متفرق و پراکنده شوند و حجت خدا پیروز شود و خداوند باقی بماند.
«لاحول و لا قوه الا بالله» بارالها! ای آفریدگار ارواح از بین رونده و آفریدگار جسدهای فرسوده شدنی و آفریدگار عقل‌های فانی شونده و آفریدگار آن ساعتی که بر پا می‌شود،‌ آفریدگارا! از تو می‌خواهم که بر محمد و خاندان پاکش درود بفرستی و فلان حاجتم را برآورده نمایی به وسیله لطفت و احسان پنهانت، ای صاحب جلالت و کرامت، دعایم را اجابت فرما ای آفریدگار عالمیان.
روزهای نحس سال ۹۹ / منبع: مکارم الاخلاق، نوشته رضی الدین طبرسی
۰ ۰ آرا
امتیازدهی به مقاله

ایمیل برای اطلاع رسانی
بهم خبر بده
guest

0 نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام کامنتها
دکمه بازگشت به بالا