سکینه حورسی اسوه مقاومت زنان در ۴۵ روز مقاومت خرمشهر که بود؟ + علت فوت
در این مطلب از جدولیاب ، توضیحاتی درباره سکینه حورسی اسوه مقاومت زنان در ۴۵ روز مقاومت خرمشهر خواهیم داشت! با ما همراه باشید. سکینه حورسی ، اسوه مقاومت زنان در ۴۵ روز مقاومت خرمشهر پس از سال ها تلاش صادقانه در مسیر دفاع از ارزش ها و اعتلای دستاورد‌های انقلاب اسلامی ایران پس از چند روز بستری در بیمارستان به دلیل ابتلا به بیماری منحوس کرونا درگذشت. سکینه حورسی در طول هشت سال دفاع مقدس هیچ گاه خرمشهر را ترک نکرد!
سکینه حورسی از جمله جانبازان شیمیایی دوران جنگ به حساب می آمد. هنگامی که خبر شهادت این بانوی قهرمان به طور رسمی اعلام شد، تمام بچه هایی که در خرمشهر بودند شوکه شدند و باورش برایشان بسیار دشوار بود. لازم به بیان است خاطرات این رزمنده و چند بانوی رزمنده دیگر، در کتابی به نام شهر من در امان نیست به چاپ رسیده است!
در بخشی از این کتاب، وی روایت کرده است:
پس از سقوط شهر خرمشهر به آبادان رفتیم و در ساختمان های مسکونی صداوسیما ساکن شدیم. من به دلیل آن‌که ازدواج کرده بودم و خداوند یک فرزند به من و همسرم هدیه کرده بود، نمی توانستم مانند دیگر بانوان به انجام کارهای رزمی یا امدادی بپردازم. آن زمان رباب، خواهرم، در امدادرسانی فعالیت می کرد و من هم به دلیل شرایطی که داشتم در بخش شهدا فعال بودم. سال ۱۳۶۱ در آبادان بودیم و برای تحویل سال همراه چندین نفر از دوستانمان به گلزار شهدای این شهر رفتیم و تا جایی که مقدور بود با وسایلی که در اختیار داشتیم، سفره هفت سین را سر مزار شهید ابراهیم علامه پهن کردیم. سال تحویل ۶۲ نیز بر سر مزار شهدای آزادسازی خرمشهر رفتیم. از آن موقع تا کنون این سنت ادمه دارد. هر چند گاهی اوقات سفره هفت سین را در خانه می چینیم و هنگام تحویل سال در منزل هستیم، اما حتما بعد از تحویل سال بر سر مزار شهدا می رویم و به آن ها سال جدید را تبریک می گویم.
اما جاسم غضبانپور ، یکی از عکاسان جنگ درباره وی می گوید:
او پس از سقوط خرمشهر هم در محله کوت شیخ آبادان مستقر شد و با سید رسول ازدواج کرد و در زیر بمباران بچه دار شد و در زیر خط آتش دشمن همچنان به فعالیت های جهادی خود ادامه داد. سکینه حورسی از جمله افرادی بود که همواره برای گرامیداشت سوم خرداد نقش محوری در شهر داشت و هنگامی که صدای خود را بلند می کرد و نظری می داد، کسی جرات نمی کرد روی حرف وی سخنی بگوید… در حقیقت سکینه حورسی یکی از فرماندهان و راهبران زنان و مردان مدافع خرمشهر است.
سکینه حورسی و همسرش و چند عضو دیگر از خانواده وی از جمله بانوانی بود که توانست همراه با سایر خیرین و رزمندگان کلینیک مخصوص درمان جانبازان شیمیایی خرمشهر را راه اندازی کند. تا قبل از تاسیس این کلینیک، اغلب مردم خرمشهر که از عارضه شیمیایی رنج می بردند بایستی به شهرهای بزرگ مانند تهران مهاجرت می کردند. بسیاری از این افراد پرونده ای برای اثبات اینکه در جنگ شیمیایی شده اند، نداشتند و همین روند درمان آنها را با مشکل مواجه می کرد. بنابراین کار بزرگ دیگر این بانو پس از پایان جنگ، حمایت از چنین افرادی بود.
