اشعار زیبا و احساسی مناسب کافه گردها و قهوه خورها

شاید یکی از خاطرات مشترک بسیاری از عشاق، خاطره قهوه نوشیدن‌های دو نفره باشد، خاطره‌ای که می‌تواند بهانه خوبی برای ارسال یک پیامک در قالب متن و جملات عاشقانه کافه و قهوه باشد که می‌توانید به مناسبت‌های مختلف و به خصوص در فصل‌های سرد سال برای محبوب‌تان ارسال کنید. در این انواع متن، جمله و شعر در مورد کافه و قهوه را برای شما گردآوری کرده‌ایم.

خیالت عجیب همدم این روز‌های سرد من است…
هنوز هم روی صندلی همیشگی می‌نشینم و به یاد خاطرات گذشته، دو فنجان قهوه سفارش می‌دهم…
اما مدت هاست که پایان خوش فال گرفتن ها برایم رؤیایی شده است دور و دراز…
♥℘♥℘♥℘♥℘♥نشستم
تا آنجا که نیامدی
خود را مهمان یک فنجان قهوه کردم
صبر دیرش شد
رفت.
اما هنوزم منتظرت بودم
قهوه هم چه میزبان کم طاقتی ست
او هم رفت
ساعت هم دیرش شد
تند و تند دور خودش می‌چرخید.
اما هنوزم منتظرت بودم
نگرانی اومد
دلم سراغ بی قراری رو گرفت
فنجان قهوه باز هم آمد
و دلم خواست که باز هم بنشینم منتظر
این بار
گفتگو با فنجان قهوه بیشتر طول کشید.
اما باز هم نیامدی
او رفت
و من هنوزم منتظرت هستم
شاید فنجانی قهوه
دوباره تنهایی‌ام را پر کند.
اما جای لبخند تو را
چه چیزی می‌تواند پر کند؟
منتظرم، دیر نکنی
برای هدیه همان لبخند کافی ست
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

یک حبه قند در فنجان قهوه‌ تلخ شیرین نمی‌شود
دو حبه قند در فنجان قهوه‌ی تلخ شیرین نمی‌شود
سه حبه، چهار، پنج…
اصلا تو بگو یک دنیا قند در این دنیای تلخ
نه…
اگر تو نباشی فال این زندگی شیرین نمی‌شود
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

در ته فنجان قهوه‌ام کفش‌های توست.
اما دریغ که نمی‌دانم می‌آیی یا می‌روی …
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

ته فنجان قهوه‌ام!
کف دستم یا پیشانی‌ام را ببین!
چیزی نمی‌بینی؟
مثلا” خطی حرفی یا چیزی که بتوان تو را به من نسبت داد؟
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

قهوه‌ هیچ کافه‌ای
تلخ‌تَر از
جای خالیِ وجودت
روبرویِ نگاهم نیست
تلخ شدم از نبودنی که
هیچ اُمیدی
به آمدنَش نیست
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

من شیفته‌ی میز‌های کوچک کافه‌ای هستم که بهانه‌ی نزدیک‌تر نشستنمان می‌شود
و من روبروی تو می‌توانم تمام شعر‌های ناگفته‌ی دنیا را یک جا بگویم
♥℘♥℘♥℘♥℘♥دلم خلوتی ساده می‌خواهد …
چند خطی شعر فروغ فرخزاد
با دو فنجان قهوه
کمی سکوت
و او، که پایان هر قطعه
دستش را زیر چانه بزند و بگوید:
باز هم بخوان…
شاعر: شیما سبحانی
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

این گونه نیا که هر از چند گاهی باشد

نیا دنیایم را آرامشم را سکوت اجباری روزهایم را نریز به هم …

که مجبور باشم مدیون قهوه خانه شوم
از بس که خاکستر و دود سیگار مهمانش می‌کنم
نیا لعنتی
اینگونه گذرا نیا …
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

هوا
سرد است و
آتشِ نگاهِ تو روشن…!
چایِ باران
در فنجانِ قهوه‌ای چشمم
دَم کشیده است.
نترس!
شانه ات را نزدیک‌تر کن
دردهایم از دهن افتاده اند…
شاعر: مینا آقازاده
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

☕ متن و جملات عاشقانه کافه و قهوه ☕

سرمای نبودنت آنقدر عمیق است که دیگر گرمای این فنجان‌های قهوه هم بی فایده است…
بیا که همه‌ی فصل‌های من بی تو زمستان است!

احتیاجی به مستی نیست
یک فنجان قهوه هم دیوانه‌ام می‌کند
وقتی میزبانم چشمان تو باشد …
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

گاهی اوقات دلم تنگ طمع تلخ اشک هایم می‌شود
و آرام می‌بارم و می‌نوشم …
گویی قهوه‌ای تلخ از جنس حقیقت می‌نوشم …
چه کسی می‌گوید قهوه تلخ است؟
قهوه در برابر روز گار تلخم شیرین‌ترین نوشیدنی عالم حساب می‌شود …
قهوه فقط یادآور است …
یاداور لحظات شیرین با تو بودن …
قهوه شیرین است …
خیلی شیرین …
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

چه کسی باور می‌کند که من هر بار، ته هر فنجان قهوه‌ام تو را می‌بینم…
گاهی مو‌های پریشانت…
گاهی لبخند شیرینت…
و گاهی دستان نوازشگرت را…
♥℘♥℘♥℘♥℘♥خدا را چه دیدی؟
شاید یک روز در کافه‌ای دنج و خلوت
این کلمه‌ها و نوشته‌ها صوت شدند
برایِ گوش هایِ تو
که رویِ صندلیِ رو به رویِ من نشسته ای…
و برای یک بار هم که شده
قهوه تو سرد شد
بس که خیره ماندی به من!
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

دل درد گرفته اَم
از بس فنجان‌های قهوه را سر کشیده‌ام
و تو ته هیچ کدام نبودی
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

در اثبات زیبایی این روز‌های سرد و برفی، همین بس که کافه‌ای باشد و دو فنجان قهوه و
گرمای دستان نوازشگر تو
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

برای من که فرقی نمی‌کند
نگاهی دور فنجان قهوه برقصانی
یا دستان گرمت را با شانه هایم آشنا کنی.
اما حالا که آمده‌ای
این قدر به ساعتت نگاه نکن …
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

هوا سرد شده …
نه! نه …
هوای من سرد شده …
حتی گرفتن فنجان قهوه هم، دردی را دوا نمی‌کند …
گرمای وجودت را می‌خواهم …
دریغ که صندلی رو به رو خالی ست.
♥℘♥℘♥℘♥℘♥این کافه‌ی دنج فقط تو را کم دارد که
بنشینی سر میزی دو نفره و قهوه بنوشی و من طنین صدایت را زمزمه کنم…
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

دوست داشتنت همیشه برایم پر از احساسی مبهم بوده است…

مثل

نوشیدن قهوه‌ای تلخ که مرا یاد نگاه شیرین تو می اندازد….

من را دعوت کن به همان کافه دنج
بوی خوب عطرت
میز چوبی و نگاه مستت
دست من فنجانی
و غزل در دستت
وهوا,, ظاهرا پاییزی ست!
وکمی ابری و سرد
عابران چتر به دست
پشت هم در گذرند!
شنبه بارانی!
گوش من تیز شد از خنده تو
و چه حال خوبی
روبه رویم گل گلدان محبت
و دو چشمت
که عجب غوغایی ست
من سؤالی دارم!
می‌شود چشم تورا دید و نمرد؟
می‌شود آیه قرانی بارانی را
لای این شعر سرود؟
می‌شود سهم دو چشمان تو باشم هردم؟
میشود پلک نزد؟
قهوه‌تر از چشمت تؤی فنجان کدام کافه چیست؟
کافه چی فنجانم پیش چشم تو ربود!
و در آن زل زد و گفت!
وای برتو که چنین قهوه تلخی داری!
کافه آبی از” کریس ریا”
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

بوی تو که در مشام قهوه خانه می‌پیچد
بهار با هر چه گل و شکوفه و پرنده در جانم رسوخ می‌کند
تو اگر نبودی آسمان ما ستاره نداشت
♥℘♥℘♥℘♥℘♥

چه فرقی می‌کند که زیر باران باشیم یا در کافه‌ای گرم؟
اصلا چه فرقی می‌کند بهار باشد یا زمستان؟
تو که باشی
تمام هستی یکپارچه سرود عشق سر می‌دهد…

چای؟
قهوه؟
نسکافه؟‌
نمی‌دانم!
هر کدام دیرتر خنک و تمام شود
تا بهانه با تو بودنم بیشتر شود

☕☕☕☕☕☕