تاریخ دقیق روز جهانی عطر در تقویم سال ۱۴۰۱ چه روزی است ؟

با شروع سال نو افراد زیادی به یکدیگر عیدی و هدیه می دهند چه بهتر که به مناسبت روز جهانی عطر این ماده خوشبو را به عنوان هدیه انتخاب کنیم ، در این مطلب از بلاگ جدول یاب تاریخ دقیق روز جهانی عطر در تقویم سال ۱۴۰۱ را مورد بررسی قرار داده ایم ، با ما همراه باشید :

تاریخ دقیق روز جهانی عطر در تقویم سال ۱۴۰۱

تاریخ روز جهانی عطر در تقویم شمسی برابر است با:

دوشنبه روز ۱ ماه فروردین سال ۱۴۰۱

تاریخ روز جهانی شعر در تقویم قمری برابر است با:

روز ۱۸ ماه شعبان سال ۱۴۴۳

تاریخ روز جهانی شعر در تقویم میلادی برابر است با :

روز ۲۱ ماه مارس سال ۲۰۲۲

تاریخچه عطر

تاریخچه عطر و ادکلن، ریشه در کلمه Perfume از کلمه Fume به معنی دود گرفته شده است، چرا که در دوران باستان انسان ها برای به وجود آوردن رایحه خوش از سوزاندن مواد معطر استفاده می کردند. ادکلن ماده‌ای است که برای خوشبو کردن بدن و یا محیط اطراف از آن استفاده می‌شود.

عطر ها در گذشته از مواد طبیعی و امروزه از ترکیب اسانس‌ها، حلال‌ها، تثبیت کننده‌ها و ترکیبات معطر ساخته می‌شوند. به طور کلی مواد تشکیل دهنده عطرها، از طریق استخراج از منابع طبیعی (حیوانی یا گیاهی) و یا از مواد شیمیایی تهیه می‌گردند. با مراجعه به متون‌ قدیمی و مطالعات و حفاری‌های باستان‌شناسان مشخص شده‌ که در بعضی از تمدن‌های اولیه انسانی وجود داشته‌اند و هنر عطرسازی در زمان باستان از مصر و بین النهرین آغاز شده است.

قدیمی ترین رایحه ها از سوزاندن چوب ها به وجود می آمدند. انسان های ناندرتال کسانی بودند که برای اولین بار در تاریخچه ادکلن بشر رایحه خوشی که از سوزاندن چوب های معطر به دست می آمد را کشف کردند. از دیرباز تا کنون انسان ها به دنبال کشف داروهای گیاهی بودند تا بتوانند بر بیماری ها غلبه کنند، در این میان مواد معطری نیز کشف می شدند که از آنها رایحه خوش بدست می آمد. بنابراین عطر و دارو دارای خواستگاه مشترکی هستند و در گذشته رشته عطرسازی و دارو سازی از یکدیگر جدا نبوده اند.

تاریخچه عطر در جهان

اولین عطر جهان نخستین بار در تاریخ مصریان، به عنوان بخشی از مراسم مذهبی خودشان استفاده شد. دست خط های باستانی بر روی سنگ قبر ها در مصر باستان و بین النهرین نشان می دهد که عطر در این دو ناحیه از تمدن بشری بیش از ۵۰۰۰ سال قدمت دارد. روحانیون مصر باستان را به عنوان پدران عطر می شناسند چرا که آن ها با استفاده از بوی بد قربانیان پیشکش خود را از بین می بردند. از دوران باستانی تا قرون وسطی عطرها به طور انحصاری به مراسم های مذهبی مانند مومیایی کردن مردگان و غبارروبی آرامگاه ها اختصاص داشتند.

در تاریخچه ادکلن مصری ها اعتقاد داشتند که سوزاندن ادویه جات و مواد خوشبو خدایان را خوشنود خواهد نمود. مصری ها با آتش زدن  صمغ، گیاه سمار، سرو کوهی و … سعی می کردند رایحه هایی دل نشین ایجاد کنند تا باعث خشنودی خداوند شده و مطمئن باشند که خداوند خورشید را هر روز از زیر زمین بیرون می آورد! امروزه شما می توانید از اتاق عطر واقع در معبد ادفو در مصر دیدن نمایید جایی که دستخط های باستانی نشان دهنده دستورالعمل های درست کردن انواع عطرها هستند.

استفاده طبقه اشراف مصری، فرعون ها و روحانیون از عطر به گونه ای  بوده که حتی پس از مردن آنها را در اتاق های معطر دفن می کردند. رایحه عطرهایی که در مقبره های فرعون استفاده می شده به حدی قوی بوده که وقتی باستان شناسان این مقبره ها را در سال ۱۸۹۷ باز کردند،  بوی خوش عطر از آن ها به مشام می رسیده است. مصری ها از گل یاس، صمغ، درخت کندر، سوسن سفید و عسل در ساختن عطرهایشان بسیار استفاده می کردند و جالب اینجاست که هنوز هم این عناصر از مهمترین مواد صنایع عطرسازی هستند.

پس از مدتی به تدریج عطر و خوشبوکننده ها از انحصار روحانیون مصری خارج شد و مردم عادی نیز از این مواد استفاده می کردند. مصری ها از هند مواد معطر و ادویه هایی  مثل زنجبیل، چوب صندل و فلفل خریداری می کردند و بدین ترتیب در زمینه تولید مواد معطر پیشرفت کردند. امروزه نیز مصری ها در تولید عصاره های روغنی در این صنعت که بخش مهمی از مواد اولیه تولید عطر در دنیا را تشکیل می دهد، جایگاه ویژه ای دارند.

تاریخچه عطر در ایران

تولید و کار با عطر، یک حرفه قدیمی و بهتر بگوییم باستانی است که نیاز به طبع لطیف هنری، مهارت و دانش خاصی دارد. مصری ها، یونانی ها و رومی ها همگی با روش های تولید عطر آشنا بودند اما در هر حال تقطیر سیستماتیک عطرها در قرون وسطی به وسیله دانشمندان ایرانی صورت گرفت.

تاریخچه عطر در ایران مربوط به اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد است که اولین عطر ایرانی در محوطه باستانی سیلک، تُنگ‌هایی کوچک از جنس مرمر کشف شدند که مخصوص نگهداری عطر بودند. ابن سینا پزشک و دانشمند بزرگ ایرانی مبتکر روش تقطیر بود، وی روش عصاره گیری از گل ها با استفاده از تقطیر را که امروزه به طور معمول در جهان مورد استفاده است را برای اولین بار مورد استفاده قرار داد. اولین تجربه عطرسازی ابن سینا استفاده از گل رز بوده است.

روش های تقطیر در کشورهای شرقی به طور قابل توجهی صنعت عطرسازی و الخصوص علم شیمی در جهان غرب را تحت تأثیر قرار داده است. زکریای رازی دانشمند بزرگ ایرانی نیز با کشف الکل، نقش بسیار مهمی در توسعه صنعت عطر بر عهده داشته است.

در حدود ۲۵۰۰ سال پیش  ایرانیان باستان از عطر و مواد خوشبو کننده به صورت زینتی و تجملاتی استفاده می کردند.  ایرانی ها روزانه بدنشان را با مواد معطر را شستشو می دادند و همچنین در نوشیدنی های خود از عناصر خوشبو استفاده می کردند. کشورمان ایران از دوران باستان یکی از مهم ترین مراکز تولید روغن ها و عصاره های معطر گیاهی بوده است. عطرسازان ایرانی با خیساندن گلها و گیاهان معطر در روغنهای اشباع شده و ترکیب آنها با یکدیگر، عطریات مختلفی درست می کردند که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گرفت.

در زمان هخامنشیان پادشاهان هخامنشی، ملکه‌هایشان و سایر درباریان از عطرها و روغن های معطر برای خوشبو و براق کردن موی سر استفاده می‌کردند. مورخین از عطر فوق‌العاده گرانبهایی به نام لبی زوس (Labyzos) یاد می‌کند که برای آرایش موهای خشایارشاه مورد استفاده قرار می گرفته است.

همچنین در روایت سرگذشت استر (Esther) یکی از همسران خشایارشاه آمده است که او به مدت ۶ ماه با روغن مرمکی و ۶ ماه با مواد خوشبوکننده دیگر روغن مالی می شد تا برای مسابقه انتخابی ملکه آماده شود. در یکی از نقوش باستانی کشف شده از تخت جمشید، تصویری از پادشاه هخامنشی وجود دارد که در پشت سر وی دو خدمتکار ایستاده‌اند و یکی از آنها حوله و عطردان و دیگری عوددان و عودسوز در دست دارد.

در فهرستی که به دست اسکندرمقدونی، از بخشی از اموال داریوش سوم تهیه شده به ۱۴ عطرساز اشاره شده و  به طور کلی ۴۰ نفر عطرساز همواره همراه شاه بودند تا شاه همیشه به عطریات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشد. ابویوسف کندی شیمی دان عرب درقرن نهم میلادی کتابی درباره عطرها به نام شیمی عطر و تقطیر نوشته ‌است. بیش از یک صد دستورالعمل تهیه انواع روغن های معطر و همچنین بیش از صد روش و دستور برای عطر سازی و ساخت تجهیزات عطرسازی در این کتاب وجود دارد.

بیشتر بخوانید :