تندخوانی (تحدیر ) سوره مطففین + متن و ترجمه همراه با فضیلت سوره مطففین

متن عربی و ترجمه سوره مططفین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ ﴿١﴾ الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿٢﴾ وَإِذَا کَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿٣﴾ أَلا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ ﴿۴﴾ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿۵﴾ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۶﴾ کَلا إِنَّ کِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿٧﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿٨﴾ کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٩﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿١١﴾ وَمَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ ﴿١٢﴾ إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾ کَلا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿١۴﴾ کَلا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿١۵﴾ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِیمِ ﴿١۶﴾ ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿١٧﴾ کَلا إِنَّ کِتَابَ الأبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿١٨﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿١٩﴾ کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ الأبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿٢٢﴾ عَلَى الأرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَهَ النَّعِیمِ ﴿٢۴﴾ یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢۵﴾ خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢۶﴾ وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ ﴿٢٧﴾ عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿٢٩﴾ وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿٣٠﴾ وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ ﴿٣١﴾ وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلاءِ لَضَالُّونَ ﴿٣٢﴾ وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿٣٣﴾ فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿٣۴﴾ عَلَى الأرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿٣۵﴾ هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿٣۶﴾  

به نام خداوند بخشنده مهربان

وای به حال کم فروشان. (۱)

آنان که چون به کیل (یا وزن) چیزی از مردم بستانند تمام بستانند. (۲)

و چون چیزی بدهند در کیل و وزن به مردم کم دهند. (۳)

آیا آنها نمی‌دانند که (پس از مرگ برای مجازات) بر انگیخته می‌شوند، (۴)

در روزی که آن بسیار روز بزرگی است؟ (۵)

روزی که مردم تمام در حضور پروردگار عالم (برای حساب) می‌ایستند. (۶)

چنین نیست (که منکران پندارند) البته (روز قیامت) بد کاران با نامه عمل سیاهشان در عذاب سجّینند. (۷)

و چگونه به حقیقت سجّین آگاه توانی شد؟ (۸)

کتابی است (که به قلم حق) نوشته شده. (۹)

وای آن روز به حال منکران و تکذیب کنندگان. (۱۰)

آنان که روز جزا را تکذیب می‌کنند. (۱۱)

در صورتی که آن روز را کسی تکذیب نمی‌کند مگر هر ظالم و بد کاری در عالم. (۱۲)

که بر او چون آیات ما تلاوت شود گوید: این سخنان افسانه پیشینیان است. (۱۳)

چنین نیست، بلکه ظلمت ظلم و بد کاریهاشان بر دلهای تیره آنها غلبه کرده است (که قرآن را انکار می‌کنند). (۱۴)

چنین نیست (که می‌پندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند. (۱۵)

سپس آنها را به آتش دوزخ در افکنند. (۱۶) و به آنان گویند: این همان دوزخی است که تکذیب آن می‌کردید. (۱۷)

چنین نیست (که شما کافران پنداشتید، امروز) نکو کاران عالم با نامه اعمالشان در بهشت علّیّین روند. (۱۸)

و چگونه به حقیقت علّیّین آگاه توانی شد؟ (۱۹) کتابی است (که به قلم حق) نوشته شده. (۲۰)

که مقربان درگاه حق به مشاهده آن مقام نائل شوند. (۲۱)

محققا نیکوکاران در بهشت ابد متنعّمند. (۲۲)

آنجا بر تختها (ی عزت تکیه زنند و رحمت و نعمتهای خدا را) بنگرند. (۲۳)

در رخسارشان نشاط و شادمانی نعیم بهشتی خواهی دید. (۲۴)

(ساقیان حور و غلمان) به آنها شراب ناب سر به مهر بنوشانند. (۲۵)

که به مشک مهر کرده‌اند و راغبان (عاقل) بر این نعمت و شادمانی ابدی باید به شوق و رغبت بکوشند. (۲۶)

و ترکیب طبع آن شراب ناب از (جشمه‌ای از) عالم بالاست. (۲۷)

سر چشمه‌ای که مقربان خدا از آن می‌نوشند. (۲۸)

همانا (در دنیا) بد کاران بر اهل ایمان می‌خندیدند. (۲۹)

و چون به آنها می‌گذشتند به چشم طعن و استهزا می‌نگریستند. (۳۰)

و چون به سوی کسان خود باز می‌گشتند به سخن مزاح و فکاهی (به نکوهش نماز و طاعت مؤمنان) با هم تفریح می‌کردند. (۳۱)

و چون مؤمنان را می‌دیدند می‌گفتند که اینان به حقیقت مردم گمراهی هستند. (۳۲)

در صورتی که آن بدان را موکّل کار و نگهبان اعمال مؤمنان نفرستاده بودند (تا بدین سخنان پردازند). (۳۳)

پس امروز هم اهل ایمان به کفار می‌خندند. (۳۴)

در حالی که بر تختها (ی عزت تکیه زده و دوزخیان را) مشاهده می‌کنند. (۳۵)

آیا کافران به نتیجه افعال زشتی که می‌کردند رسیدند؟ (۳۶)