معنی رشادت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

رشادت. [رَ دَ] (از ع، اِمص) راستی. (ناظم الاطباء). به راه راست بودن. (غیاث اللغات) (از آنندراج). || قدرت و شجاعت و استعمال قدرت. (ناظم الاطباء). این صیغه را در لغت نیافتم و بر فرض وجود، معنیی که در تداول ما به آن می دهند یعنی دلیری و شجاعت و جسارت هیچ در این ماده نیست. (یادداشت مؤلف). رشادت که به معنی شجاعت و دلیری استعمال می شود از مصادر ساختگی است، در کتب لغت رشاد بدون تاء است و آن هم به معنی رستگاری است نه دلیری. (نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال 1 شماره ٔ 5). || سختی و درشتی آمیخته با رحم و شفقت. (ناظم الاطباء).

(رَ دَ) [ازع.] (اِمص.) دلیری، شجاعت.

دلیری، دلاوری، شجاعت،

جلادت، دلاوری، شجاعت، مردانگی

قدرت و شجاعت و استعمال قدرت، دلیری، دلاوری