معنی کلیله در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کلیله. [ک َ ل َ / ل ِ] (اِخ) نام شغالی که قصه ٔ او در کتاب کلیله و دمنه مشهور است. (آنندراج) (از ناظم الاطباء). || کلیله و دمنه. و کلیله و دمنه از جمله کتبی است که از سانسکریت به پهلوی و از پهلوی به وسیله ٔ عبداﷲبن المقفع به تازی و از تازی نخستین بار به فرمان نصربن احمد به نثر دری و سپس از روی همان ترجمه بوسیله ٔ رودکی به شعر پارسی درآمد و آنگاه در اوایل قرن ششم یک بار دیگر با نثر منشیانه ٔ بلیغ ترجمه ٔ دیگری از آن ترتیب یافت که کلیله و دمنه ٔ بهرام شاهی است و بدست ابوالمعالی نصراﷲبن محمدبن عبدالحمید منشی صورت گرفته است. (از تاریخ ادبیات ایران تألیف صفاج 2 ص 948).