جدول واژه یابی آثار غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و با بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رود ساعدی نخستین نمایش‌نامهٔ خود را با نام پیگمالیون در ۲۱سالگی نوشت. ۱۳۳۹ - کار بافک‌ها در سنگر ۱۳۴۰ - کلاته گل ۱۳۴۲ - ده لال‌بازی (۱۰ نمایش‌نامهٔ پانتومیم) ۱۳۴۴ - چوب‌به‌دست‌های ورزیل ۱۳۴۴ - بهترین بابای دنیا ۱۳۴۵ - پنج نمایش‌نامه از انقلاب مشروطیت ۱۳۴۶ - آی باکلاه، آی بی‌کلاه، انتشارات نیل ۱۳۴۶ - خانه روشنی (پنج نمایش‌نامه) ۱۳۴۷ - دیکته و زاویه (دو نمایشنامه) ۱۳۴۸ - پرواربندان ۱۳۴۹ - وای بر مغلوب ۱۳۴۹ - ما نمی‌شنویم (سه نمایش‌نامه ۱۳۴۹ - جانشین ۱۳۵۰ - چشم در برابر چشم ۱۳۵۲ - مار در معبد ۱۳۵۲ - قوردلار ۱۳۵۴ - عاقبت قلم‌فرسایی (دو نمایش‌نامه) ۱۳۵۴ - هنگامه آرایان ۱۳۵۵ - ضحاک ۱۳۵۷ - ماه عسل نخستین اثر داستانی او به نام خانه‌های شهر ری در ۱۳۳۶ در تبریز منتشر شد. ۱۳۳۴ - خانه‌های شهر ری ۱۳۳۹ - شب‌نشینی باشکوه ۱۳۴۳ - عزاداران بَیَل (هشت داستان پیوسته) ۱۳۴۵ - دندیل (چهار داستان) ۱۳۴۵ - گور و گهواره (سه داستان کوتاه) ۱۳۴۶ - واهمه‌های بی‌نام‌ونشان (شش داستان کوتاه) ۱۳۴۷ - ترس و لرز (شش داستان کوتاهِ پیوسته) ۱۳۷۷ - آشفته‌حالان بیداربخت (ده داستان کوتاه) رمان ۱۳۴۴ - مقتل ۱۳۴۸ - توپ ۱۳۵۳ - تاتار خندان ۱۳۵۵ - غریبه در شهر جای پنجه در هوا (ناتمام)