معنی بدنه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بدنه. [ب َ دَ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) تنه. پیکر. بدنه ٔ عمارت. (فرهنگ فارسی معین). قسمتی از دیوار که غیر ستون است. آنچه میان دو جرز واقع شود. یک طرف ظاهر عمارت. در اصطلاح بنایان، تمام دیوار یک جانب بنا. (از یادداشتهای مؤلف): دگمه ٔ برقی کناربدنه ٔ دیوار را فشار داد. (سایه روشن هدایت ص 13).

فرهنگ معین

(بَ دَ نِ یا نَ) [ع.] (اِ.) تنه، پیکر.

فرهنگ عمید

تنه، پیکر،

حل جدول

سطح بیرونی یک شیء

مترادف و متضاد زبان فارسی

پیکر، پیکره، تنه، اندام، هیکل، چارچوب، قاب، عمارت، سطح خارجی

فرهنگ فارسی هوشیار

حیوانی که قربانی کنند

پیشنهادات کاربران

بَشن

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر