معنی گشاینده مشکلات

گشاینده. [گ ُ ی َ دَ / دِ] (نف) فاتح. فتاح. مفتّح. بازکننده:
گشاینده ٔ بند بسته تویی
کیان را سپهر خجسته تویی.
فردوسی.
گشاینده ٔ بندهای بدی
همش رای و هم فره ٔ ایزدی.
فردوسی.
بختش هر روز فزاینده باد
دستش هرگاه گشاینده باد.
منوچهری.
ای گشاینده ی ْ در خیبر، قران
بی گشایشهای خوبت خیبر است.
ناصرخسرو (دیوان چ مینوی ص 35).
سعوطی لطیف کننده و گشاینده. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی).
درهای امید بر رخم بسته شده
بگشای خدایا که گشاینده تویی.
(منسوب به شیخ ابوسعید ابوالخیر).
که دایم به دانش گراینده باش
در بستگی را گشاینده باش.
نظامی.
تو نیز ای گشاینده ٔ قفل راز
بترس از چنین روز و با ما بساز.
نظامی.
|| حل کننده. تفسیرکننده. شرح دهنده: حل کننده ٔ مشکلات حوادث و گشاینده ٔ معضلات نوایب است. (سندبادنامه ص 226).

مشکلات. [م ُ ک ِ](ع ص، اِ) چیزهای دشوار و سخت و پیچدار و مغلق.(ناظم الاطباء). ج ِ مشکل: در مشکلات محمودی و مسعودی و مودودی(ره) رجوع با وی میکنند.(تاریخ بیهقی چ ادیب ص 286).
وگر بپرسی از این مشکلات مر ما را
به پیش حمله ٔ تو پای سخت بفشاریم.
ناصرخسرو.
هر کجا تابم ز مشکاتت دمی
حل شد آنجا مشکلات عالمی.
مولوی.
دیدار تو حل مشکلات است
صبر از تو خلاف ممکنات است.
سعدی.
مشکلات دهر را فکر حکیم آسان نکرد
خیز تا ما مشکلات دهر را آسان کنیم.
؟(از یادداشت مؤلف).

راز گشاینده. [گ ُ ی َ دَ / دِ] (نف مرکب) آشکارکننده ٔ راز:
رفت یکی پیش ملک صبحگاه
راز گشاینده تر از صبح و ماه.
نظامی.

(اسم) باز کننده (در و غیره)، فتح کننده مسخر، حل کننده (مشکل مساله) : حل کننده مشکلات حوادث و گشاینده معضلات نوایب است

(تک: مشکله) ویتنگان دشواری ها (اسم) جمع مشکله (مشکل) : و چو بنیاد این کتاب بر گشایش مشکلات دینی و معضلات فلسفی بود نام نهادم مر این کتاب را جامع الحکمتین. چیزهای دشوار و سخت و پیچدار و مغلق

باسط، واسع

واسع

باسط

پول

باز کننده، فاتح. [خوانش: (گُ یَ دِ) (ص فا.)]

بازکننده،

دشواری ها، دشوار یها

دشواری ها - سختی ها

فتاح

تسویه المشاکل

1181