معنی حاجات

حاجات. (ع اِ) ج حاجت.
- قاضی الحاجات، برآورنده ٔ نیازها. یکی از اسماء صفات باری عزاسمه «: گفت [دمنه] بر درگاه ملک مقیم شده ام و آن را قبله ٔ حاجات و مقصد امید ساخته ».

قاضی حاجات. [ی ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) قاضی الحاجات. آنچه حاجت ها برآورد:
ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخدا
ستار عیوب و قاضی حاجاتی.
|| (اِخ) قاضی الحاجات. یکی از نامهای خدا:
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم.
حافظ
رجوع به قاضی الحاجات شود.

بنه حاجات. [ب ُ ن َ] (اِخ) دهی است از دهستان بلوک شرقی که در بخش مرکزی شهرستان دزفول واقع شده است. و دارای 200 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

[ع.] (اِ.) جِ حاجت، نیازها، خواهش ها.

حاجت

حاجت‌ها، حوائج، خواهشها، نیازمندی، دربایست‌ها، نیازها

(اسم) جمع حاجت نیازها خواهشها دربایستها.

آنامیت جمشید: آتش آنامیت نیاز ها: خدا

یا مُفَّتِحُ فَتِّحْ یا مُفَرِّجُ فَرِّجْ یا مُسَبِّبُ سَبِّبْ یا مُیَسِّرُ یَسِّرْ، اَلفَتحُ وَالفَرَجُ مِنکَ یا فتّاحُ یا عَلیمُ ایّاکَ نعبد و ایاکَ نستعین.

جهت گرفتن حاجات و برآمدن مهمات هر روز هفتاد بار
یا خفیَّ الألْطافْ نَجِّنی مِمّا اَخاف
را بگوید و در آخر بگوید:
بِحَقِّ سُورَهِ الاَعرافِ
و مراد خود را عرض کند که البته کفایت گردد
منبع: رهنمای گرفتاران ص 273

حاجات

احتیاجات، حاجات

حاجات، حوائج

حاجات، حوائج.

قاضی حاجات

413