معنی ابلاغ در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

ابلاغ. [اِ] (ع مص) رسانیدن. گذاردن (پیام). ایصال. انهاء. || انذار. (تاج المصادر بیهقی).

فرهنگ معین

(اِ) [ع.] (مص م.) رسانیدن ج. ابلاغات.

فرهنگ عمید

رساندن نامه یا پیام به کسی،
(حقوق) رساندن نامه‌های قضایی به گیرنده به‌وسیلۀ مٲمور،
(اسم) (حقوق) [مجاز] ابلاغیه،

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

پیام رسانی، رساندن، رسانیدن، فرگفت

فرهنگ فارسی هوشیار

‎ فرگفت، پیامرسانی، فرمانرسانی، رساندن (مصدر) رسانیدن (نامه یا پیام) ایصال جمع: ابلاغات، رساندن اوراق قضائی بوسیله ما ء مور مخصوص به اشخاصی که در آن اوراق قید شده است. یا ابلاغ حکم. رساندن حکم دادگاه است به محکوم علیه بصورت قانونی. یا ابلاغ دادنامه. رسانیدن حکم برو ء یت اصحاب دعوی یا قایم مقام قانونی آنان بصورت قانونی. یا ابلاغ عادی. رساندن دادنامه است باطلاع محکوم علیه بوسیله تسلیم رونوشت حکم غیابی به بستگان و خدمه یا الصاق با قامتگاه یا درج در مطبوعات. یا ابلاغ واقعی. تسلیم رونوشت حکم غیابی است بشخص محکوم علیه غایب یا قایم مقام قانونی او بطریق قانونی. پیام رسانیدن

فرهنگ فارسی آزاد

اِبْلاغ، رسانیدن،

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر