معنی توچال در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

توچال. [ت َ / تُو] (اِ مرکب) یخچال طبیعی بر قلل کوههای بلند. یخچالهای طبیعی. جائی ازکوهستان که در آن یخ طبیعی از قدیم گرد شده باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به ماده ٔ بعد شود.

توچال. [ت َ / تُو] (اِخ) نام حوضی از یخ طبیعی به البرز به شمال تهران. توسعاً هر حوض طبیعی یخ. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). گردنه ایست بین شهرستانک و تهران. رجوع به ماده ٔ قبل شود.

توچال. [] (اِخ) دهی از دهستان بهنام پازکی است که در بخش ورامین شهرستان تهران واقع است و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

یخچال طبیعی در کوه ها و دره هایی که برف های دایمی دارند، نام یکی از کوه های رشته کوه البرز در شمال تهران. [خوانش: (تُ) (اِ.)]

یخچال طبیعی که در کوه‌ها و مکان‌های مرتفع و دره‌هایی که دارای برف‌های دائمی و در معرض وزش بادهای سرد هستند تشکیل می‌شود،

یخچال طبیعی

یخچال طبیعی، جائی از کوهستان که در آن یخ طبیعی از قدیم گرد شده باشد