سام درخشانی: پژمان فوتبالیست به آخر خط رسیده… از پژمان تا زیر خاکی

به گزارش”ورزش سه” بخشی از فیلم های پرفروش و یا سریال های پرمخاطبی که پژمان جمشیدی در آن بازی کرده ، بازیگر کناری یا به قول سینمایی زوج بازیگری اش سام درخشانی بوده است. آن ها در سریال پژمان که اولین کار جدی پژمان جمشیدی به عنوان بازیگر بود یک زوج کمدی جذاب را ساختند و درسری فیلم های ” خوب، بد، جلف” و “تگزاس” نیز آن را تکرار کردند.

با این وجود پژمان جمشیدی نه فقط به عنوان یک زوج کمدی در کنار سام درخشانی که خودش به تنهایی نیز در این سال های اخیر به اندازه کافی موفقیت به دست آورده است. آخرین کار او “زیرخاکی” با وجود تلاشی که برای ساختن یک نقش متفاوت انجام داده بود ، یک کار پرمخاطب از کار در آمد و باعث شد نام و عکس او اینبار به عنوان یک بازیگر موفق روی جلد مجلات و روزنامه ها و سایت ها مختلف دیده شود.

پخش زیرخاکی و موفقیت تازه پژمان جمشیدی باعث شده تا ویدئویی از او با روایت سام درخشانی از تولد و پیشرفت و موفقیت پژمان منتشر شده است. در این ویدئو که از اولین حضور پژمان جمشیدی به عنوان بازیگر میهمان در یک قسمت از سریال “ساختمان پزشکان” آغاز می شود و روند موفقیت های پژمان را تا زیر خاکی بررسی می کند سام درخشانی به راوی می گوید:” چه کسی فکر می کرد که بعد از داد و فریادهای شقایق دهقان(صحنه ای از سریال ساختمان پزشکان که خانم شیرزاد پژمان جمشیدی را می شناسد) یک هنرپیشه جدید به سینما و تلویزیون ایران معرفی شود. فوتبالیست خوب کشورمان اولین ورزشکاری نبود که نقش کوتاهی را  به عنوان بازیگر میهمان در یک سریال تلویزیونی قبول می کرد و شاید خودش هم تصور نمی کرد که اینهمه اتفاق انتظارش را بکشد.  “

کات به صحنه ای از پژمان که او بین پدر و پدربزرگش نشسته است:” اولین اتفاق با سریال پژمان رقم خورد ؛ داستان فوتبالیست به آخر خط رسیده ای که نمی خواهد باور کند فوتبالش تمام شده است و همراه مدیربرنامه هایش به هر دری می زند که بتواند بازی کند. واقعیت این است که دادن نقش اصلی به فوتبالیستی که هیچ تجربه ای نداشت ایده جسورانه ای بود که اما با پخش اولین قسمت مشخص شد که کارگردان و نویسنده اشتباه نکرده اند.”

سام می گوید:” موفقیت پژمان در این سریال و اقبال عمومی باعث نشد که این فوتبالیست سابق و بازیگر تازه کار از نقدهای تند و تیز در امان بماند. می گفتن کار مهمی نکرده ، خودش را بازی کرده و خیلی ها منتظر بودند که ستاره بخت و اقبال پژمان افول کند، مثل خیلی ها که سریع آمدند و زود فراموش شدند. پژمان شاید اتفاقی آمد اما اتفاقی پیشرفت نکرد. از دیوار بلند بازیگری پرید نه با قلاب گرفتن که با صبوری. از دوران فوتبالش یاد گرفته بود شهرت به تنهایی کافی نیست و کار باید دغدغه ات شود. او تئاتر را هم تجربه کرد. پژمان حتما آن روز سرد پاییزی در سال ۹۲ را به یاد دارد؛ خودش می گفت حرف های تندی که بعد از اجرا شنیدم را در زمان فوتبالم از علی پروین نشنیده بودم. اما همین نقدها و طعنه ها کمک کرد که قالب اولیه را بشکند و تا نامزدی جشنواره پیش رود.”

او می گوید:” باید بپذیریم  که پژمان در نقش فوتبالیست به آخر خط رسیده متوقف نشده و مجبور نیست مخاطب را به تنها گل ملی اش ارجاع بدهد. منتقدها او را پذیرفته اند و بیشتر از نقد از تمجید و تحسین می شود.  یک روز بهرام ، یک روز رضا تا امروز بعد از ۵ سریال ، ۱۵ فیلم و ۱۴ تئاتر می شود فریبرز سریال زیرخاکی…”