گفتگو با متین ستوده و سمیرا حسینی: دوستی ما از تیم فوتسال هنرمندان شروع شد

این شب ها نمایش «دراکولای سفید» ساعت بیست و سی دقیقه در سالن شهرزاد روی صحنه می رود؛ نمایشی سورئال که در آن دو دوست صمیمی «متین ستوده» و «سمیرا حسینی» با هم همبازی شده اند. در کارنامه هنری متین ستوده می توان به فیلم های سینمایی «خانه دیگری»، «نرگس مست»، «زرد»، «ترمینال غرب» و «بهشت گمشده» اشاره کرد و از سمیرا حسینی فیلم های سینمایی «گیس بریده»، «دخمه» و «خجالت نکش» نام برد. در یکی از روزهای زمستانی تهران نود و هشت با متین ستوده که به تازگی سریال «لیسانسه ها» را روی آنتن داشته و سمیرا حسینی که چندی پیش سریال «زیر همکف» را روی آنتن دارد، گفتگویی صمیمی و مفصل داشته ایم که با هم می خوانیم.

گفتگو: عباسعلی اسکتی

عکس ها: فائزه سلیمیان

سمیرا حسینی بازیگر سریال «زیر همکف» : دوست داشتم در زمان دیگری به دنیا می آمدم

*تئاتر «دراکولای سفید» چه حرفی برای گفتن دارد؟

سمیرا حسینی: سوژه تئاتر ما بیشتر صلح جهانی است که در غالب یک داستان و یک اتفاق سورئال فانتزی کمدی به آن پرداخته می شود.

*چرا بازی در آن را قبول کردید؟

سمیرا حسینی: من با آقای محسن میرزاخانی سال های سال دوست هستم، ایشان را می شناسم و با هم کار کرده ایم، نسبت به ذهنیت شان آشنایی و ذهنیت شان را خیلی دوست دارم. کار را که خواندم و نقشی که به من پیشنهاد دادند را دوست داشتم و بازی کردم. کارهای سورئال را خیلی دوست دارم.

متین ستوده: من آقای محسن میرزاخانی را نمی شناختم و از طریق سمیرا با ایشان آشنا شدم، از نظر من به شدت کارگردان خوش فکر و مولف خوبی هستند و متن اینقدر جذاب بود که تصمیم گرفتم در این کار بازی کنم.

*چرا از این همه فعالیت هنری بازیگری را انتخاب کرده اید؟

متین ستوده: این سوالی که می پرسید را باید از آدم و حوا شروع کنیم! دلیل اصلی من این بود که از بچگی در این فضا بزرگ شده بودم و یک روز احساس کردم که برای من بهترین شغل بازیگری است. بازیگری را از صفر شروع کردم و تا اینجا به نتیجه نسبتا خوبی رسیده ام.

سمیرا حسینی: من هم از کودکی بازیگری را دوست داشتم، خیلی دوست داشتم در این زمینه تحصیلات داشته باشم، دانشگاه رفتم و بعد جذب کار شدم، ولی همان طور که متین جان هم گفت، اتفاقی است که از کودکی در آدم شکل می گیرد. فکر می کنم همه آنهایی که قرار است هنرمند شوند، از کودکی حس می کنند که به یک هنری سوق و گرایش دارند.

*چگونه با هم دوست و اینقدر صمیمی شدید؟

متین ستوده: ما هر دو چند سال در تیم فوتسال هنرمندان بازی می کردیم، دوستی ما از آنجا شروع شد. روحیاتمان در عین حال که خیلی از هم دور است، خیلی به هم نزدیک است و به نوعی مکمل همدیگر هستیم. شاید ضعف هایی که من در وجودم دارم، نقاط قوت سمیرا باشد و بالعکس! این باعث می شود خیلی به هم نزدیکتر شویم و این صمیمیت در طول زمان، بیشتر و بیشتر شکل بگیرد تا جایی که الان سمیرا حکم خواهر من را دارد.

سمیرا حسینی: من هم همین طور، با توجه به اینکه هم متین و هم من دوستانی داریم که از دوران دبیرستان با هم دوست شده ایم، ولی در این فضا و در اطرافیانم کسی را که اینقدر بی ریا و خالصانه کنار آدم باشد، ندیده ام. چیزی که من را خیلی جذب متین کرد، دل صاف و مهربانش بود، چیزهایی که شاید نتوانستم رودررو به متین بگویم، ولی الان فرصت خوبی است که بگویم، واقعا مکمل یکدیگر هستیم، خیلی چیزها از او یاد گرفته ام و نقاط ضعفم را توانسته ام کمرنگ کنم، این رفاقت واقعا برای من ارزشمند است.

*تئاتر کجای زندگی شماست و وضعیت امروز تئاتر را چگونه می بینید؟

سمیرا حسینی: تئاتر برای من همه زندگی است و در اولویت قرار دارد. اولین چیزی که دارای اهمیت است تئاتر، بازیگری و کلا هنر است. متاسفانه تئاتر ما الان در همه زمینه ها نقاط ضعف خیلی زیادی پیدا کرده است. نویسندگی، کارگردانی، بازیگری، متاسفانه خیلی کارها هستند که فروش خوبی دارند، ولی تئاتر نیستند، شو هستند و شو با تئاتر فرق می کند. الان تئاتر مملکت ما به این سمت و سو می رود، چون پشتوانه و حمایتی ندارد و هنرمندان تئاتر حمایت نمی شوند و برای فروش کارهایشان مجبور هستند دست به کارهایی بزنند که خودشان دوست ندارند و همه اینها برمی گردد به ضعف مدیریتی تئاتر و اینکه بخش خصوصی به کارهای سطح پایین راغب است و تمایل دارند به کارهایی که بیشتر شو هستند رو بیاورند.

متین ستوده: تئاتر برای من یک کارگاه بازیگری از صفر تا ابد است. من بازیگری را با تلویزیون شروع کرده ام و تصمیم من این بود که بازیگر شوم، خیلی لیبل نمی گذارم که من بازیگر تلویزیون هستم یا سینما و تئاتر. همیشه سعی کرده ام که بازیگر خوبی باشم، چه در قاب تلویزیون، چه روی پرده سینما و چه صحنه تئاتر. تئاتر برای من یک کلاس بازیگری است که با هر کاری در تئاتر، روح من زنده و انگیزه من برای کار بهتر می شود، حال من بهتر می شود و امیدوارم همه این حرفایی که خانم حسینی زد، در تئاتر اتفاق بیفتد. به هنرمندان عزیزی که ما در تئاتر داریم و دیده نمی شوند، بیشتر پرداخته شود، چون واقعا هنرمندان توانمندی در حیطه بازیگری داریم که در تئاتر فعالیت می کنند، ولی هیچ وقت دیده نمی شوند و این یک اتفاق غم انگیز است.

*حضور ستاره ها در تئاتر را چگونه می بینید؟

متین ستوده: اگر بازیگر توانمندی باشد، چرا که نه! جایگاه هر بازیگر روی صحنه تئاتر و جلوی دوربین است، حالا این دوربین می تواند سینما یا تلویزیون باشد. متاسفانه تلویزیون ما الان خیلی مهجور و به لحاظ کیفی خیلی افت کرده است. هزینه ای که می کنند، خیلی کم است، ولی در قبال آن می خواهند کار خیلی خوب تحویل بگیرند و این اتفاقی است که هیچ وقت نمی افتد. در تمام دنیا و کائنات هر چیزی بها و قیمتی دارد و قیمتی که باید در تلویزیون باشد، الان وجود ندارد. حتی دستمزدها را خیلی دیر می گیریم و این ربطی به تهیه کننده ها ندارد، چون مشکل اصلی خود سازمان صدا وسیماست که نمی دانم چرا اینقدر تماشاگر برای این رسانه کم ارزش شده و به تماشاگری که وقتی تلویزیون را روشن می کند امیدی دارد، بها نمی دهد. باید برنامه های جذابی باشد که تماشاچی پنج کانال تلویزیون را تماشا کند و برای دیدن آن انگیزه داشته باشد، ولی متاسفانه کیفیت سریال ها خیلی پایین آمده است. خیلی از بازیگرها یا در سکوت خبری یا علنا از تلویزیون خداحافظی کرده اند. خیلی از کارگردان ها کار نمی کنند و کار نمی سازند و اگر اینطور پیش برود، برای تلویزیون فاجعه است.

سمیرا حسینی: اگر آن بازیگر، توانایی ظاهر شدن روی صحنه تئاتر را داشته باشد، به خودی خود اتفاق بدی نیست. بالاخره مدیوم ها با هم فرق می کند. مدیوم تئاتر با سینما و تلویزیون فرق می کند. حالا بازیگری که از تئاتر به سینما و تلویزیون می رود، شانس بیشتری دارد، چون صحنه تئاتر بازیگر را می سازد. وقتی از تئاتر شروع می کنید و وارد سینما و تلویزیون می شوید، بازیگری هستید که ساخته شده اید و حالا باید خودتان را با مدیوم های آنها آپدیت کنید. متین از جمله بازیگرهایی است که از تلویزیون وارد تئاتر شده، ولی اینقدر کار کرد و اینقدر روی خودش، بدن و بیانش کار و تلاش کرد که وقتی من کار اول متین را روی صحنه دیدم، باورم نمی شد که بتواند به این خوبی اجرا کند. یک مونولوگ طولانی داشت و در آن صحنه بسیار خوب بود و بازی بسیار خوبی داشت. تصور می کردم می روم کار را می بینم و حالا شاید به لحاظ بازیگری کاری قوی نباشد، ولی تنها نقطه قوت آن کار، بازیگری متین بود. متاسفانه می بینیم بازیگرهایی که از مدیوم سینما و تلویزیون وارد می شوند، هیچ تلاش و تمرین خاصی نمی کنند، حتی برای آنها هاشف گذاشته می شود، هیچ تسلط و بیانی ندارند و صرفا به خاطر اینکه چهره هستند وارد صحنه می شوند، می خواهند کار بفروشد که این بزرگترین ضربه را به تئاتر می زند.

متین ستوده: البته این اتفاق الان به ندرت می افتد و یک مقطعی این اتفاق زیاد می افتاد.

سمیرا حسینی: الان چهره ها هم چون دیده اند که یکسری چهره قبلا روی صحنه آمده اند و فاجعه بوده اند و همه از آنها بد گفته اند، پس وقتی می خواهند وارد صحنه تئاتر شوند، بیشتر سعی می کنند.

*خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش به بازیگرها تاثیر دارد؟

متین ستوده: جوابی که من می خواهم بدهم خیلی صادقانه است، پس نمی گویم، چون چاپش می کنید، به نظر من هیچ تاثیری ندارد.

سمیرا حسینی: در بخش سینما و بیشتر تلویزیون، زیبایی چهره به نظر من واقعا مهم است، اتفاقا من می بینم دختر خانم ها و آقایانی که چهره زیبا و چشمان سبزی دارند، الان کار می کنند.

متین ستوده: اینها بازیگر قدیم بوده اند و مال الان نیستند. کلا الان سینما، تلویزیون و شاید حتی تئاتر ما به شدت کمبود بازیگر دارد. یکسری بازیگر انگشت شمار هستند که تقریبا در همه کارها همین بازیگرها را می بینیم، به خصوص در سینما و فکر می کنم بازیگرهایی که در حوزه های دیگر فعالیت دارند، به خصوص تئاتر و تلویزیون باید تلاششان را برای اینکه بازیگر بهتری شوند، بیشتر کنند که این کمبود بازیگر کمی جبران شود. من و سمیرا در جریان هستیم که خیلی از کارهای سینمایی را که می خواهند تست کنند، واقعا بازیگر نیست.

سمیرا حسینی: من نمی دانم چه اصراری است که یک بازیگر سینما در سال سه چهار تا کار داشته باشد. به نظر من برای کسی که بازیگر است، اصلا چیز جذابی نیست. اینکه شما یک کار خوب در سال داشته باشید، خیلی جذاب است، مخاطب هم اینطوری خسته می شود، وقتی می خواهد هر فیلمی را برود فقط چند بازیگر را می بیند، بالاخره خسته می شود. شما سینمای هالیوود را ببینید چه گستره بازیگری دارد، در همه فیلم ها و هر ژانری که نگاه می کنید واقعا به اندازه صدهزار نفر بازیگر دارند. مطمئنا چه در سینمای هالیوود و چه در ایران به تعداد انگشت شماری سوپراستار وجود دارد، ولی بازیگر به تعداد زیادی وجود دارد و می شود در کارهای مختلف از آنها استفاده کرد.

*نقشی بوده که دوست داشته باشید شما آن را بازی کرده باشید؟

متین ستوده: بله، نقشی که خانم سوسن تسلیمی در فیلم «باشو غریبه کوچک» بازی کرده است. رویای من این است که بتوانم چنین نقشی با چنین کارگردان قدری کار کنم.

سمیرا حسینی: بله بارها شده فیلمی را ببینم و بگویم کاش این نقش را من بازی می کردم و دوست داشتم این نقش را بازی کنم.

*شما یک آلبوم موسیقی داشتید، سرانجام آن چه شد؟

سمیرا حسینی: این آلبوم از نه سال پیش کلید خورده و تقریبا یک سال می شود که تمام شده است، کار کاملا فاخر هنری است، خوانش و شعرهای آن برای خودم و موسیقی برای آقای علیرضا شمس اسکندری است، نوازنده های بنام ایران در این آلبوم نوازندگی کرده اند و خود ارشاد هم زمانی که داشت مجوز کار را می داد گفت جزو کارهای فاخر ایران است. دلیل اینکه یک سال است بیرون نیامده، اتفاقات مالی این کار است، ما برای این کار هزینه کرده ایم، این کار در هشت سال آماده و ساخته شده و حالا که می خواهیم کار را توزیع کنیم، ناشرمی گوید هزینه نشر را باید خودتان بدهید، بعد که پخش کند پنجاه درصد از هزینه فروش را برمی دارد.

متین ستوده: خیلی زیباست، من یک تراک آن را شنیده ام و واقعا مبهوت شده ام.

*موسیقی کجای زندگی شماست؟

متین ستوده: کل زندگی موسیقی است، زندگی همه آدم ها یک موسیقی و ریتم و تمپویی دارد که این در فراز و نشیب زندگی بالا و پایین می رود، من به موسیقی خیلی علاقه مند هستم.

سمیرا حسینی: موسیقی را دوست دارم، کل جهان و هستی روی ریتم است، حتی حرکت های دی ان ای که همه دارند، می رقصند. موسیقی جزو لاینفک زندگی است و هر کس بگوید اینگونه نیست، دروغ می گوید. موسیقی هایی که الان در جامعه آمده را دوست ندارم. سبک جاز و راک و بخشی از کارهای فیوژن را دوست دارم.

*نظر مخاطبانتان چقدر برای شما اهمیت دارد؟

متین ستوده: در دنیای مجازی خیلی نظرها برای من مهم نیست، چون مجازی هستند ولی در دنیای حقیقی خیلی برای من مهم است.

سمیرا حسینی: در دنیای مجازی نظر آدم هایی که به صورت واقعی وجود دارند برای من محترم است و به آن فکر می کنم، ولی در فضای مجازی یکسری ها هستند که در فضای مجازی هم مجازی هستند و واقعی نیستند. شخصی پیجی ساخته و می آید یکسری نظریات خیلی غرض ورزانه می دهد و می رود و یک پیج واقعی هم دارد که با آن هیچ کاری نمی کند. نظر آدم هایی که به صورت واقعی در فضای مجازی وجود دارند، برای من محترم است.

*اتفاقی افتاده که دوست نداشته باشید چهره مشهوری باشید؟

متین ستوده: من به شهرت خیلی علاقه ندارم، این را صادقانه می گویم و شاید خیلی از آدمها باور نکنند ولی روزی که بازیگری را انتخاب کردم به تنها چیزی که فکر نمی کردم شهرت بود، یک بخشی از انتخاب من برای بازیگری این بود که راه پدرم را ادامه بدهم و یک بخش هم این که شغلی بود که روح من را ارضا می کرد و حال من با آن خوب بود، به دلیل اینکه شخصیت هایپری دارم خیلی زندگی یکنواخت مورد پسندم نیست و هیچ وقت زندگی ام یکنواخت نبوده است، بازیگری این فرصت را به من می داد که یکنواخت نباشم و سر کارهای مختلف بتوانم اتفاقات جدید را تجربه کنم، هرچند ولی شهرت ناگزیر است و وقتی که شما بازیگر بشوید و  کارهای پربازدیدتر و پربیننده تر از شما پخش شود شهرت همراه آن می آید، سعی من تا اینجا این بوده اگر قرار است شهرت داشته باشم محبوبیت داشته باشم و این برای من خیلی مهم است که اگر روزی احساس کنم مردم من را دوست ندارند و این آمار از آنهایی که من را دوست دارند بیشتر شود قطعا این حرفه را می بوسم و کنار می گذارم.

سمیرا حسینی: همان طور که متین گفت شهرت در کنار کار ماست، خیلی برای من مهم نیست و هیچ وقت دغدغه ام نبوده، دلیلی که من این کار را دوست داشته ام و انتخاب کرده ام این بود که من به عنوان یک انسان یک بار این دنیا را در غالب شخصیتی که خودم هستم تجربه می کنم اما از کودکی که شخصیت کارتون ها را بازی می کردم دوست داشتم شرایط دیگری را تجربه کنم و وقتی بزرگتر شدم متوجه شدم که با بازیگری می توانم شخصیت های مختلف را تجربه کنم و در غالب های شخصیتی مختلف قرار بگیرم، این برای من جذاب است و روح من را ارضا می کند، اینکه می توانم در موقعیت های مختلف آدم های مختلف را تجربه کنم، به خاطر همین دوست دارم نقش هایی که بازی می کنم متفاوت باشد چون این امکان را به من می دهد که شخصیت متفاوتی را امتحان کنم، نقش هایی که از خودم خیلی دور باشد و شبیه خودم نباشد.

*شما دوست دارید چه نقش های را بازی کنید؟

متین ستوده: نقش های خیلی سخت در قالب های خیلی متفاوت و دور از خودم.

*حسادت در بین بازیگرها چقدر وجود دارد؟

سمیرا حسینی: متاسفانه خیلی زیاد است تا جایی که واقعا متوجه نمی شوم چگونه می شود که یک انسان بخواهد کسی را پایین بکشد که خودش بالا برود.

متین ستوده: یک ضرب المثل معروف است که می گوید اگر می خواهید جای رئیستان بنشینید او را هل بدهید بالاتر برود تا بتوانید جای او بنشینید، البته حسادت فقط در این حرفه نیست و در همه جا وجود دارد.

*فکر می کنید در هنر ایران ماندگار بشوید؟

متین ستوده: نمی دانم!

سمیرا حسینی: دوست دارم ماندگار بشوم، دقیقا در چیزی که شما گفتید، در هنر ایران و نه صرفا بازیگری، دوست دارم در هنر ایران ماندگار بشوم و باید تمام تلاشم را بکنم.

*دوست داشتید کجا و با چه شغلی متولد می شدید؟

متین ستوده: قطعا ده هزار بار دیگر هم به دنیا بیایم ایران را خیلی دوست دارم و خیلی زیاد دلواپس کشورم هستم، امیدوارم که ایران از هر لحاظ برای زندگی هر ایرانی جای خیلی مطلوبی بشود، حالا از لحاظ آلودگی هوا که این روزها به وسیله آن ما خیلی نامحسوس داریم می میریم، شرایط اقتصادی، شرایط اجتماعی، دوست دارم که همینجا از هر لحاظ آباد باشد و با همین شغل.

سمیرا حسینی: برای من خیلی مکان فرقی نمی کند، دوست داشتم در زمان دیگری به دنیا می آمدم، مثلا خیلی دوست داشتم صد و پنجاه سال پیش به دنیا می آمدم، آن زمان را در تاریخ کل جهان دوست دارم، حالا چه در انگلستان به دنیا می آمدم و چه در ایران، دوست داشتم صد و  پنجاه سال پیش این اتفاق بیفتد.

*چهار شخصیت که دوست دارید از نزدیک ببنید؟

متین ستوده: بهروز وثوقی، آلپاچینو، رابرت دنیرو، مریل استریپ.

سمیرا حسینی: برای من مهم نیست کسی را از نزدیک بیبنم، مثلا دوست دارم اگر آقای آلپاچینو کارگاه بازیگری می گذارد بروم و در آن کارگاه شرکت کنم ولی اینکه از نزدیک ببینم خیلی برای من مهم نیست.

متین ستوده: من هم دوست ندارم از نزدیک ببینم که با آنها عکس بیندازم، فضایی باشد که بشود با آنها صحبت کرد و هم کلام شد.

*زندگی را چه رنگی می بینید؟

متین ستوده: سیاه و سفید.

سمیرا حسینی: قرمز

*سه وسیله که به جزیره تنهایی خودتان می برید؟

متین ستوده: کتاب، فیلم، موسیقی.

سمیرا حسینی: کتاب، یک دمنوش خوب و همین! باران هم ببارد.

*ازدواج برای هنرمندان سخت تر است؟

سمیرا حسینی: به خاطر شرایط کاری حتی کسی که نقاش، مجسمه ساز و نویسنده است، همه هنرمندان نسبت به آدم هایی که در زمینه هنری کار نمی کنند به لحاظ همه چیز زندگی شان با آنها فرق می کند، در ازدواج هم همین طور است، کسی که می خواهد با یک هنرمند زندگی و ازدواج کند باید شریط روحی، کاری و اجتماعی آن آدم را کاملا درک کند.

*چیزی که از خودتان انتظار داشتید امروز باشید هستید؟

متین ستوده: آن چیزی که من از خودم انتظار داشتم بیشتر از چیزی است که هستم.

سمیرا حسینی: ما هر دو آدم های ایده آل گرا و کمال گرایی هستیم، مثلا من چند فیلم کوتاه ساخته ام و می خواستم فیلم بلند بسازم ولی اینقدر که می خواهم ایده آل ترین شرایط وجود داشته باشد تا کارم را بسازم هیچ وقت نمی شود، ولی می بینم کسانی که این کار را نمی کنند و با حداقل چیزهای موجود فیلمشان را می سازند حس می کنم شاید آن آدم خیلی موفق تر است و این ایده آلیست بودن من را عقب نگه داشته ولی جزو خصوصیات من است.

متین ستوده: من یک اخلاق بدی که دارم این است که یکسری کارها را شروع می کنم و نصفه کاره رها می کنم، چیزی که ازخودم انتظار داشتم امروز باشم این بود که همه آن کارهایی را که شروع کرده ام و نصفه کاره یاد گرفته ام به آن نقطه ایده ال خودش برسد، حالا موسیقی یا یاد گرفتن زبان های دیگر یا جایگاه من که حرفه بازیگری است، ولی این باعث نمی شود که ناامید شوم و همچنان تلاش می کنم که به آن چیزی که از نظر من ایده آل است برسم.

*فکر می کنید ده سال بعد کجا باشید؟

متین ستوده: با این آلودگی هوا ان شاء ا… زنده باشیم، هر جا بودیم بودیم!