معنی سس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

سس. [س ِ] (اِ) گیاهی است ازتیره ٔ پیچکیان، گیاهی است کاملاً انگل گیاهان دیگر شده برگهای آن از میان میرود و انتشار آن بحدی زیاد است که ممکن است مزرعه ای را از میان ببرد، و جنس دیگری از آن بنام افتیمون که انگل نعناع میشود سابقاً در بیماری معدی و قلبی بکاررفته. (گیاه شناسی گل گلاب ص 241). رجوع به سزم شود.

سس. [س ُ] (فرانسوی، اِ) چاشنی بعضی اغذیه. رب. (فرهنگ فارسی معین).

(سُ) [فر.] (اِ.) نوعی چاشنی خمیری شکل برای تکمیل طعم غذا.

(س) (اِ.) گیاهی است از تیره پیچکیان که جزو نباتات عالیه طفیلی است و چون بیشتر به گیاه شبدر حمله می کند آن را پیچ شبدر نیز گویند. سس به وسیله مکینه هایی مواد غذایی گیاه میزبان را اخذ می کند و آن را زرد رنگ می سازد و از بین می برد، حامول.

گیاهی انگلی و بی‌برگ که فقط گل‌های ریز دارد و مانند ریسمان به گیاه‌هایی که ساقه‌های نرم دارند از قبیل خیار، خربزه، و شبدر می‌پیچد و مواد غذایی آن‌ها را جذب می‌کند و سبب زردی و نابودی آن‌ها می‌شود، پیچ شبدر،

چاشنی‌ای که با بعضی خوراک‌ها بخورند یا روی خوراک بریزند،

چاشنی سالاد

چاشنی، رب

سبوس برنج و گندم

بی نمک، بدمزه

سست لق

فرانسوی چاشنی (اسم) گیاهی است از تیره پیچکها که جزو نباتات عالیه طفیلی است و چون بیشتر به گیاه شبدر حمله میکند آنرا پیچ شبدر نیز گویند ولی به نباتات دیگر مثل چغندر قند و رازک نیز حمله ور میشود. این گیاه مانند ریسمانی دور ساقه نبات میزبان می پیچد و چون برگ هم ندارد به سختی جدا میشود و فقط دارای گل است. سس به وسیله مکینه های مواد غذایی گیاه میزبان را اخذ میکند و گیاه میزبان را زرد رنگ میسازد و از بین میبرد حامول پیچ شبدر. توضیح: گونه ای از گیاه به نام افتیمون در بیماری های قلبی به کار میرود. یا سس صغیر. افتیمون. (اسم) چاشنی بعضی اغذیه رب.