معنی تربچه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تربچه. [ت ُ رُ چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) ترب از قسم خردگونه، و از آن پاره ای سپید و برخی سرخ باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

(تُ رُ چِ) (اِمصغ.) گونه ای ترب است، کوچکتر از ترب که ریشه آن قرمز است.

از سبزی‌های خوردنی از نوع ترب. ریشۀ آن سرخ‌رنگ و کوچک‌تر از ترب، دارای ویتامین‌های a، b، و c و املاح معدنی است. برگ آن نیز مقداری ویتامین c دارد،

(اسم) گونه ای ترب که یکساله است و جزو سبزیهای خوردنی مصرف میشود. ریشه این گیاه از تربهای معمولی کوچکتر و بیخ وی سرخ است.