خلابر در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
خلابر. [خ َ ب َ] (اِ) تازیانی که در دربخانه ٔ پادشاهان و سلاطین مرسوم خوار باشند. (ناظم الاطباء). بزبان گیلان مردمی را گویند از عرب که در خانه ٔ پادشاهان وسلاطین مرسوم خوار باشند. (برهان قاطع) (آنندراج).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.