معنی گلبو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گلبو. [گ ُ] (ص مرکب) آنکه چون گل بو دهد. خوشبو:
بیاد روی گلبوی گل اندام
همه شب خار دارم زیرپهلو.
سعدی (بدایع).

آنکه چون گل بو دهد معطر: بیاد روی گلبوی گل اندام همه شب خار دارم زیر پهلو. (بدایع سعدی)

دارای بوی گل، عطر آگین