درمان بیماری حمله قلبی
-
شرح بیماری
حمله قلبی عبارت است از مرگ سلول‌های عضلانی قلب در اثر کاهش یا توقف جریان خون سرخرگ‌های قلب. غالباً در افراد بالای 40 سال رخ می‌دهد. این بیماری در مردان شایع‌تر است، اما میزان بروز آن در خانم‌ها نیز رو به افزایش گذاشته است.
علایم شایع
درد قفسه سینه یا احساس «سنگینی، فشردگی یا له‌شدگی» در قفسه سینه
دردی که از میان قفسه سینه به جناغ و گاهی به آرواره، گردن، بازوها، بین دو کتف یا بالای شکم نیز تیر می‌کشد.
احساس نزدیکی مرگ
تنگی نفس
تهوع و استفراغ
تعریق
منگی
ضعف
احساس خفگی
علل
بسته شدن نسبی یا کامل سرخرگ‌های قلب توسط لخته خون، گرفتگی یا انقباض عروقی؛ یا اختلال شدید در ضرباهنگ قلب
عوامل افزایش دهنده خطر
سیگار کشیدن
چاقی
استرس
بالا بودن سطح کلسترول بد خون، یا پایین بودن سطح کلسترول خوب خون
بالا بودن فشارخون / دیابت
رژیم غذایی پر از چربی‌های اشباع شده
سابقه خانوادگی بیماری سرخرگ‌های قلب
اکثراً انجام کارهای نشستنی و نداشتن فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بدنی کافی
ورزش در گرمای زیاد یا سرما و باد
پیشگیری
حتی‌المقدور اجتناب از یا کنترل عوامل خطر
عواقب مورد انتظار
با درمان اورژانس و بستری کردن بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی (سی‌سی‌یو) ، اکثر بیمارانی که دچار اولین حمله قلبی خود شده‌اند بهبود می‌یابند. تأخیر در درمان غالباً مرگبار خواهد بود. پس از رفع خطر باید 8-4 هفته فرصت داد تا بهبودی حاصل شود. تکرار حمله قلبی امری شایع است.
عوارض احتمالی
نامنظم بودن ضرباهنگ قلب شوک؛ التهاب پرده‌های دور قلب
نارسایی احتقانی قلب
جمع شدن مایع در فضای دور ریه‌ها
لخته شدن خون در سیاهرگ‌های عمقی
آمبولی ریوی
پاره شدن دیواره بین بطنی یا دیواره خارجی قلب
آنوریسم (بیرون‌زدگی) دیواره بطن
خطر حمله قلبی در آینده
درمان
اصول کلی
اگر هرگونه علامتی از حمله قلبی را دارید، فوراً کمک پزشکی بخواهید. توجه داشته باشید که داروهای حل‌کننده لخته تنها در ساعات اولیه حمله مؤثر خواهند بود.
اگر فردی که دچار حمله قلبی شده است بی‌هوش است و نفس نمی‌کشد: ـ با فریاد کمک بخواهید و وی را ترک نکنید. ـ از یک نفر بخواهید اورژانس را خبر کند. ـ فوراً تنفس دهان به دهان را شروع کنید. ـ اگر ضربان قلب وجود ندارد، ماساژ قلبی بدهید. ـ تا زمانی که کمک نرسیده باشد عملیات احیا را ادامه دهید. به هنگام بستری شدن در بیمارستان:
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل نوار قلب، اسکن رادیواکتیو با تکنسیم 99، آنژیوگرافی (عکسبرداری از رگ‌ها با اشعه ایکس به کمک تزریق ماده حاجب درون آن‌ها)، و اندازه‌گیری آنزیم‌هایی که از عضله قلب آسیب دیده به درون خون آزاد می‌شود.
اکسیژن و داروهای مختلف
امکان دارد برای به کار انداختن قلب نیاز به تحریک الکتریکی وجود داشته باشد.
شاید جراحی (کار گذاشتن دستگاه ضربان‌ساز، آنژیوپلاستی با بادکنک کوچک، یا جراحی بای‌پاس سرخرگ‌های قلب)
داروها
داروهایی که به سرعت لخته‌های خون را حل می‌کنند (باید در عرض 3-1 ساعت از زمان بروز حمله داده شوند).
داروهای ضد درد
داروهای ضد بی‌نظمی قلب و داروهای ضد آنژین صدری، مثل مسدودکننده‌های بتا آدرنرژیک یا مسدودکننده‌های کانال کلسیمی، برای پایدار کردن نامنظمی ضربان قلب
داروهای ضد انعقاد برای جلوگیری از تشکیل لخته خون
نیتروگلیسیرین برای گشاد کردن سرخرگ‌ها و افزایش خونرسانی قلب
