سخنان امام علی بن الحسین (ع)

هر که مؤمنی را اعانت کند بر ظالمی خدا او را یاری کند در گذشتن بر صراط در وقتی که قدمها بلغزد.

هر که بر مؤمنی جامهای بپوشاند در وقتی که عریان باشد خدا او را دیبا و حریر بهشت بپوشاند و هر که جامهای بر او بپوشاند در غیر عریانی پیوسته در ضمان خدا باشد از بلاها تا از آن جامه برای مؤمن تاری باقی باشد.

هر که خود را از بدگویی در عرض مسلمانان نگاه دارد خدا گناهش را در قیامت بیامرزد.

گرامیترین مردم بر مردم کسی است که خیرش به ایشان برسد و از ایشان مستغنی باشد و از ایشان سؤال نکند.

هر که زنی به مؤمنی بدهد که به او انس گیرد حق تعالی ملکی را در قبر مونس او گرداند به صورت محبوبترین اهل او نزد او.

هر که غمی از مؤمنی بردارد حق تعالی غمهای آخرت او را بردارد.

هر که سیر بخوابد و نزدیک او مؤمن گرسنه باشد حق تعالی به ملائکه فرماید که شما را گواه میگیرم بر این بنده که من او را امری کردم و نافرمانی من کرد و اطاعت دیگران کرد بدانید که او را به عمل خود گذاشتم و هرگز او را نیامرزم.

هر که در بیماری عیادت مؤمنی بکند ملائکه او را از همه جهت فرو گیرند و گویند خوشا به حال تو و گوارا باد بهشت از برای تو.

هر که جامهی زیادتی داشته باشد و داند که برادر مؤمنش به آن محتاج است به او ندهد حق تعالی او را سرنگون در آتش جهنم اندازد.

هر که حاجت برادر مؤمن خود را برآورد حق تعالی صد حاجت او را برآورد که یکی بهشت باشد.

هر که مؤمنی را آب دهد در وقت تشنگی حق تعالی از شراب بهشت او را سیراب کند.