سخنان هلن کلر

خوشبختی، لذت مشترکی است که حاصل یاری بدون چشم داشت به دیگران است.

تا زمانی که توده مردم برای بهبود حال یکدیگر احساس مسئولیت نکنند، عدالت اجتماعی تحقق نمی یابد.

کامیابی و شادمانی تو در درونت قرار دارد، اراده کن که شاد بمانی، آن زمان، تو و شادمانیات، میزبان نامریی دشواریها خواهید بود.

به هر کاری که اراده کنیم تواناییم، اگر آن گونه که سزاوار است پیگیر باشیم.

خوشبختی شکل ظاهری ایمان است. تا زمانی که ایمان و امید و سخت کوشی نباشد، هیچ کاری را نمی توان انجام داد.

تا ایمان به هدف، امید و سخت کوشی نباشد کاری از پیش نمی رود.

من می توانم ادعا کنم که در هنر تحمل بار سرنوشت، خواه شادی و خواه محنت، آنقدر مسلط شده ام که سختی ها و رنجها در نهاد من وجد و نشاطی ایجاد می کند که به سعادت نزدیک است.

ما بیشتر زمانها به درهایی که شادی را بر ما بسته است، نگاه می کنیم، اما هیچ گاه کسی را که برایمان درهای شادی را بگشاید نمی بینیم.

در ایام کریسمس تنها کسی که نابیناست، شخصی است که قلبش کریسمسی نیست.

بیچاره ترین انسان در دنیا، فرد بینایی است که فاقد یک چشم انداز آرمانی است.

زندگی، تاریخ شمار روابط دوستانه است. دوستان، هر روز دنیا را از نو می سازند. بدون عشقِ دوستان، قلبها قدرت تپیدن برای زندگی را ندارند.

ما به تنهایی کاری از پیش نمیبریم، با یکدیگر میتوانیم کارهای بسیاری بکنیم.

زندگی، توانایی رویارویی با پیشامدها است و چیزی بیش از این نمی باشد.

زندگی بدون دل و جرأت، زندگی نیست.

با مرگ هر دوست... جزیی از وجود من نیز دفن می شود... اما سهم آنان در خوشی ها و لذتهایم، مرا وا می دارد تا در این دنیای فانی باقی بمانم.

زندگانی را بیش از حد تصورم زیبا یافتم.

زندگی، پیاپی شدن درس هایی است که می بایست زنده بود تا درک شان کرد.

قشنگ ترین چیزهای دنیا نه قابل دیدن و نه حتی قابل لمس کردن هستند؛ بلکه باید آنها را با قلب خود حس کنید.

گرامی ترین ها و زیباترین ها در جهان نه دیده می شوند و نه حتی لمس می گردند؛ آنها را تنها باید در دل حس کرد.

من در آرزوی انجام خدمتی بزرگ و پرشکوه زندگی می کنم، اما سخت ترین وظیفه من انجام خدمات کوچکی است که به گونه ای بزرگ و شکوهمند پدیدار شوند.