معنی آل اخشید در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

آل اخشید. [ل ِ اِ] (اِخ) خانواده ای از امرای ایرانی نژاد که از سال 323 تا 358 هَ.ق. در مصر و شام و دمشق و حرمین به استقلال فرمانروا بوده اند. سرسلسله ٔ آنان محمدبن طغج معروف به اخشید و آخریشنان ابوالفوارس احمدبن علی و عده ٔ آنان پنج تن: محمد اخشیدبن طغج (323- 334)، ابوالقاسم انوجور (به معنی محمود. ابن خلکان) ابن اخشید (334- 349)، ابوالحسن علی بن اخشید (349- 355)، ابوالمسک کافور (از خادمان یعنی خواجه سرایان) (355- 357)، ابوالفوارس احمدبن علی (357- 358). اخشید عنوان رسمی و عام امرای فرغانه است که این دوده نیز از آن خاندان بوده اند. و فاطمیان مصر این سلسله را منقرض کردند.

از امرای ایرانی نژاد مصر