معنی آمون در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

آمون. (اِ) مخفف پیرامون.

آمون. (ص) پُر. لب ریز. لبالب. مملو. (برهان).

آمون. (اِخ) جیحون. آمل. آمو. آموی:
چو از رود آمون گذشت آن سپاه
برآمد هیاهو ز ماهی بماه.
هاتفی.
آن رود که خوشتر است از آمون
بی شبهه که هست رود سیحون.
؟ (از فرهنگها).

آمون. (اِخ) نام خدای مصریان قدیم، و کلمه ٔ آمین عربی را (که امروز به معنی برآور، روا فرما، استجابت کن است) حدس میزنند که همین آمون باشد. || نام چهاردهمین پادشاه یهودا، پسر مِنسه که در 22 سالگی بسال 642 ق. م. بسلطنت رسید. || نام یکی از شهرهای قدیم بمصر علیا.

(ص.) پر، مملو، لبالب.

از خدایان مصرى

خدای خورشید مصریان قدیم

فغان امان

جیحون، آمل