معنی آیات شفا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

در تفسیر صافی آمده است که: خداوند کریم نازل فرموده است در قرآن مجید آنچه را که موجب شفای امراض باطن و ظاهری و روحی و جسمی است و در الفاظ آن، شفای ابدان و در معانی آن شفای ارواح است. و نیز از آن حضرت روایت شده است که هیچ کس به دردی و مرضی مبتلا نشود که با نیت خالص دست بر جای در و مرض بگذارد و این آیه را بخواند تا آخر، مگر آن که شفا یابد، هر درد و مرضی باشد، و دلیل بر این خود آیه است، بنابراین اگر کسی مبتلا به مرض بخل و حسد و کینه باشد و دست به قلب خود گذارد و بخواند، شفا یابد ان شاء الله.
۱-وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَسارا.
۲- یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُمْ مَوْعِظَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ.
۳- قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِکَ یُنَادَوْنَ مِنْ مَکَانٍ بَعِیدٍ.