معنی ابراهیم بن احمد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ابراهیم بن احمد. [اِ م ِ ن ِ اَم َ] (اِخ) ابن الحسن. رجوع به رباعی ابراهیم شود.

ابراهیم بن احمد. [اِ م ِ ن ِ اَم َ] (اِخ) هجدهمین سلطان عثمانی. در دوازدهم شوال 1024 هَ.ق. متولد شد و پس از برادر خود سلطان مرادرابع بتخت سلطنت نشست. وزیر او قره مصطفی مردی باتدبیر بود و برای اصلاح امور مالی سعی بلیغ کرد لکن پس از چهار سال صدارت درباریان بر وی شوریده موجبات قتل او را فراهم کردند. سلطان ابراهیم مردی خوشگذران بودو از امور کشوری غفلت داشت. در زمان او ترکان چند بار در دالماسی شکست خوردند و سلطان از این رو خشمناک شده مصمم گشت تمام مسیحیان مملکت را بقتل رساند لکن شیخ الاسلام مانع آمد. از کارهای مهم که در زمان این سلطان واقع شد فتح جزیره ٔ «اقریطش » بوده. ینی چریها در سال 1058 هَ.ق. او را دستگیر کرده در قلعه ٔ چینی لی کوشک، محبوس کردند و پس از چند روز بدار آویختند.

ابراهیم بن احمد. [اِ م ِ ن ِ اَ م َ] (اِخ) ابن محمدبن اغلب بن ابراهیم بن اغلب. نهمین پادشاه اغلبی. میل بسیار به آبادی و عمران داشته لیکن قساوت بر طبع او غالب بوده و با بنی طولون که در مصر فرمانروائی داشتند جنگها داده و بر آنها غلبه کرده و به سال 289 هَ.ق. به بیماری ذوسنطاریا درگذشته و به قیروان مدفون شده است.

ابراهیم بن احمد. [اِ م ِ ن ِ اَ م َ] (اِخ) ابن مروان. از رجال حدیث. قبل از سال 290 هَ.ق. از دنیا رفته و از هدبه و جبارهبن مغلس روایت دارد.