معنی ابهام در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ابهام. [اِ] (ع اِ) انگشت ستبر و کوتاه دست یا پا از جانب انسی. نر. انگشت نر. (نصاب الصبیان). شصت. شَست. بزرگ انگشت. انگشت بزرگ. نرانگشت. (دستوراللغه). سترگ. انگشت سترگ. (مهذب الأسماء) (زمخشری). اِشتو. (مهذب الأسماء). ج، اَباهم، اباهیم.

ابهام. [اِ] (ع مص) پوشیده گذاشتن. مجهول بگذاشتن. بسته کردن کار. (زوزنی). بسته کردن. پوشیدن. || پوشیده گفتن. || پیچیدگی. بستگی. پوشیدگی. تاریکی. || دور کردن و راندن کسی را از کار. || مجهول و مطلق و بی قید گذاشتن چیزی را. || بند کردن دَر. || بسیاربهمی شدن و بهمی ناک گردیدن زمین. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) || ابهام امر؛ بسته و مشتبه شدن آن. || ابهام ارض، رویانیدن زمین گیاه بهمی را.

(مص م.) پوشیده گذاشتن، پوشیده سخن گفتن، (اِ مص.) پوشیدگی، تاریکی، (اِ.) انگشت بزرگ، شست. [خوانش: (اِ) [ع.]]

مبهم بودن،
پیچیده بودن،
(اسم) (ادبی) در بدیع، به کار بردن کلماتی در نظم یا نثر که احتمال دو معنی متقابل داشته باشد، یعنی هم مدح باشد و هم ذم، مانندِ این شعر: ای خواجه ضیا شود ز روی تو ظلم / با طلعت تو سور نماید ماتم (رشیدالدین‌وطواط: حدائق‌السحر فی‌دقائق‌الشعر)، ذووجهین، محتمل‌الضدین،
(اسم) [قدیمی] انگشت شست،

نامشخص بودن

پیچیدگی، سربستگی

آمیختگی، پیچش، پیچیدگی، تاریکی، تعقید، تیرگی، شبهه، عدم‌صراحت،
(متضاد) آشکاری، وضوح

انگشت ستبر و کوتاه، پوشیده گذاشتن

اِبْهام، پوشیده گذاشتن و پوشیده گفتن، مجهول کردن امری، پیچیدگی، تاریکی و پوشیدگی،

اِبْهام، انگشت بزرگ دست یا پا (شست)، (جمع: اَباهِم)