معنی احدیت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

احدیت. [اَ ح َ دی ی َ] (ع مص جعلی، اِمص) یگانگی:
ای بر احدیّتت ز آغاز
خلق ازل و ابدهم آواز.
مکتبی.
|| مقام الوهیت: و گفت یا ابراهیم، جناب احدیت ترا سلام می رساند. (قصص الانبیاء).

یگانگی، مقام الوهیت، یکتایی خدا. [خوانش: (اَ حَ یَُ) [ع. احدیه] (مص جع.)]

یکی بودن، یگانه بودن، یکتایی، یگانگی،
یگانگی خدا،
(اسم) (تصوف) مقام الوهیت،

یگانه بودن

اَحَدِیَّت، مرتبه تجلی الهی بذاته لِذاتِه، مرتبهء ذات الهی بدون اعتبار اَسماء و صفات درباره ء او زیرا اَسماء و صفات حق در این مرتبه عین ذات حقّند و این مقام وحدت صرفه است برخلاف مرتبه واحدیت (بذیل کلمهء واحدیت مراجعه شود)،

اَحَدِیَّت، یکی بودن، یگانه بودن، یکتائی خداوند،