معنی ارتفاع یاب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ارتفاع یاب.[اِ ت ِ] (اِ مرکب) سدس فخری. آلتی که بدان فاصله ٔ زاویه ٔ ستارگان و ارتفاع آن را بر فراز افق اندازه کنند و ابوحامد محمود خجندی مهندس ایرانی این آلت را برای فخرالدوله ٔ دیلمی نخستین بار وضع کرد. || و امروز تئودولیت را نیز ارتفاع یاب گویند.

وسیله‌ای دارای دوربین برای اندازه گرفتن زوایای افق یا فاصله‌های سمت‌الرٲسی ستارگان،

ابزاری است که با آن گوشه و بلندای ستارگان را بر فراز کران (افق) اندازه کنند فرازیاب (اسم) آلتی است که بدان فاصله زائیه ستارگان و ارتفاع آنها را بر فراز افق اندازه کنند. ابو حامد محمود خجندی مهندس ایرانی این آلت را نخستین بار برای فخرالدوله دیلمی وضع کرد سدس فخری، آلتی دارای آلیداد و دوربین که برای اندازه گرفتن زوایای افق یا فواصل سمت الرا ء سی ستارگان بکار میرود تئودولیت.