معنی ارمگان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ارمگان. [اِ م َ] (ص) تربیت کننده. (برهان). مربی. (جهانگیری) (برهان):
گر تو بوی ارمگان کعبه
زرین کنی آستان کعبه
کعبه ز تو سد جاودان یافت
مکه ببقات ارمگان یافت.
خاقانی.
|| (اِ) تربیت. (جهانگیری). || سعد. سعادت. (جهانگیری) (برهان):
در طالع هرکه ارمگان یافت
سرمایه ٔ عمر جاودان یافت.
خاقانی.

(ص.) تربیت کننده، (اِ.) سعادت. [خوانش: (اِ مَ)]

مربى و آموزگار

تربیت کننده، مربی