معنی استامبولی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(~.) (اِ.) ظرفی فلزی که برای بردن گل و گچ در بنایی به کار برند.

آن چه منسوب به استامبول باشد، از مردم استامبول (ترکیه)، اهل استامبول. [خوانش: (اِ بُ) (ص نسب.) = استانبولی. اسلامبولی: ]

از مردم استامبول،
(اسم) زبان ترکی رایج در ترکیه،
(اسم) نوعی غذا که با برنج، گوشت، گوجه‌فرنگی، و سیب‌زمینی تهیه می‌شود، استانبولی‌پلو،
(اسم) نوعی ظرف فلزی شبیه لگن که در کارهای ساختمانی برای حمل گل و گچ به کار می‌رود،

(صفت) منسوب به استامبول. کالایی که در استامبول سازند و صادر کنند، اهل استامبول از مردم استامبول بدان سخن میگویند و با ترکی معمول در آذربایجان ایران و شوروی تفاوت دارد، پلویی که از برنج و گوجه فرنگی پزند.