معنی استودان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

استودان. [اُ] (اِ مرکب) (از: اُستو، استخوان + دان، پسوند مکان) دخمه و مقبره ٔ گبران. (مؤید الفضلاء) (برهان).ستودان. (انجمن آرا). ناووس. رجوع به ستودان شود.

محوطه‌ای روباز، محصور، و معمولاً مرتفع در خارج شهر که زردشتیان استخوان‌های درگذشتگان خود را پس از متلاشی شدنِ جسد، در آن قرار می‌دادند، مقبرۀ زردشتیان، دخمه، گورستان،

گور و دخمه