معنی اشتقاق صغیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اشتقاق صغیر. [اِ ت ِ ق ِ ص َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) هرگاه دو کلمه ٔ مشتق ومشتق منه در اصول و ترتیب آنها متحد باشند، آنرا اشتقاق صغیر نامند، مانند «ضَرَب َ» از «ضَرْب ». (از کشف الظنون). و جرجانی آرد: اشتقاق صغیر آن است که میان دو حرف در حروف و ترتیب تناسب باشد، مانند «ضَرَب َ»از «ضَرْب ». (از تعریفات). و رجوع به اشتقاق شود.